________________
પોતાના આગણે આવેલા ભક્તોને જોઈ તે ગદ્ગદ થઈ ગયા. તેમણે રસગુલ્લા અને ચમચમની મીઠાઈઓ પીરસીને સૌનું ભાવભીનું સ્વાગત કર્યું. વિહારમાં વિચિત્ર અનુભવ :
કે. સી. પાલનો પ્રેમ સંપાદન કરી શ્રી જયંતમુનિ કૃષ્ણાનગરથી આગળ વધ્યા. હવે કલકત્તા નજીક આવી રહ્યું હતું. ધીરે ધીરે ભક્તોના સમૂહ-દર્શન કરવા આવવા લાગ્યા હતા.
હવે કલકત્તાથી ઘણા યુવકો વિહારમાં સાથ આપવા માટે આવી પહોંચ્યા હતા. તેમાં મનસુખલાલ રેવાશંકર મુખ્ય હતા. શ્રી નરોત્તમભાઈ માલાણી અને બીજા પણ ઘણા ભાઈઓ પદયાત્રામાં જોડાયા હતા. વરસીતપનાં પારણાં નજીક આવી રહ્યાં હતાં એટલે રોજના ૨૫થી ૪૦ કિ.મી. ચાલવાનું થતું હતું. કામાણી ભવન તરફથી સ્વાગતની જવાબદારી શ્રી મનસુખલાલ પ્રભુદાસ હેમાણી સંભાળી રહ્યા હતા અને સંથારા વખતે પ્રભુદાસભાઈએ બજાવેલી સેવાની યાદી આપતા હતા.
કલકત્તા સંઘના પ્રમુખ શ્રી ભોગીભાઈ ખારા ભક્તિભાવે સેવામાં સંયુક્ત હતા. વાતાવરણ ખૂબ જ મંગલમય બની ગયું હતું. ગરમીના દિવસો હોવાથી વિહારયાત્રા બહુ જ વહેલી સવારે આરંભ થતી હતી. ચારે વાગે સૌ ઊઠીને તૈયાર થઈ જતા હતા.
સવારના પ્રાતઃકાળે થોડું અંધારું હતું અને શ્રી જયંતમુનિ આગળ વધતા હતા. એવામાં જરા અને હથિયાર સાથે લૂંટમાર કરનારા કેટલાક બદમાશ યુવકો એકદમ આગળ આવ્યા અને રસ્તા પર શ્રી જયંતમુનિને ઘેરી વળ્યા અને પૂછવા લાગ્યા કે “માપ ઃ પાસ યા હૈ ?” બધાઓએ છરા કાઢ્યા અને ચારેતરફ Position લઈ ઊભા રહી ગયા.
શ્રી જયંતમુનિએ હસતાં હસતાં કહ્યું, “મિત્રો, દમ સાધુ કીર હમારે પાસ ઉપના શરીર ઉપર कपडा है, क्या आपको कुछ दरकार है?"
એક યુવક બોલ્યો “પૈસા ન હૈ ?” “સા હોતે તા સમ ગાવું મેં ચઢર નદ ખાતે?” મુનિશ્રીએ સામો સવાલ કર્યો. “યા પૈદ્રત શ્રી વત ર ના હૈ હૈં?” યુવકોને આશ્ચર્ય થઈ રહ્યું હતું.
“સ્વયં સે હે હૈં કિ હમ પૈત્ર વસ્ત્ર ટ્વે હૈં ” મુનિશ્રી સાથે આટલો વાર્તાલાપ થતાં તેઓ ઢીલા પડ્યા.
આ વખતે એક શ્રાવકભાઈ સાથે હતા. તેમના ગાળમાં સોનાના ચેન, કાંડા ઉપર ઘડિયાળ અને બીજો થોડોઘણો સામાન હતો. શ્રી જયંતમુનિને ડર લાગ્યો કે એ ભાઈ સપાટે ન આવી જાય. તેઓ રોડને સામે કિનારે જઈ રહ્યા હતા. શ્રી જયંતમુનિએ પેલા લૂંટારા યુવકોને થોડા વાતના રંગમાં લીધા અને મીઠી વાતો કરી તેમને થોડા હસાવ્યા. એટલી વારમાં એ ભાઈ કિનારો પાર થઈ આગળ વધી ગયા. શ્રી જયંતમુનિએ “હાશ!”નો અનુભવ કર્યો.
ગુરુ-શિષ્યનું મિલન 2 457