________________
તેમનાં ઘરેણાં-ગાંઠા ઘરની દીવાલ ઉપર ખીંટી ઉપર ટાંગેલા હોય છે. તેઓ ઘર એકદમ સાફ-સુથરા રાખે છે. ઘરનો એક માણસ તો ઘર પોંછવામાં જ રોકાયેલો હોય છે. ચીકણા લાકડાના ભોંયતળિયાવાળાં ઘ૨ ચકમકતાં સાફ હોય છે. ધૂળ અને ગંદકી તો આ પહાડી પ્રદેશમાં જોવા મળતી નથી. તેઓ ઍલ્યુમિનિયમનાં વાસણો પણ ખૂબ ઘસીને ચાંદી જેવાં ચમકાવે છે. બધાનાં મુખ પર હાસ્ય અને રૂપની અનેરી છટા જોઈ શકાય છે. સ્ત્રી-પુરુષોના ચહેરા પર ગુલાબી ઝાંય હોય છે.
ત્યાંની આટલી ઊંચાઈની મધુરમ અને શુદ્ધ હવા માણીને શ્રી જયંતમુનિએ પાંચમે દિવસે કાઠમંડુ તરફ પ્રયાણ ર્યું. શ્રી જયંતમુનિ માટે હેલમ્બોની ચાર દિવસની આ યાત્રા ખૂબ જ આનંદમય બની ગઈ. તેમને ઘણું ઘણું જાણવાનું મળ્યું અને નવો જ અનુભવ થયો.
તેમણે વળતી વખતે બીજો રસ્તો લીધો. ચીનાઓએ કાઠમંડુથી ગોમતક સુધી મોટો વિશાળ રસ્તો બાંધી આપ્યો છે. આ રસ્તેથી ચાઇના બોર્ડર સુધી જઈ શકાય છે. હેલમ્બોથી મુનિશ્રીની મંડળી આ નૅશનલ હાઇવે પર ઊતરી આવી અને ત્યાર બાદ તેઓ બૉર્ડર તરફ આગળ વધ્યા.
સરહદ પાંચ કિલોમીટ૨ દૂર હતી ત્યારે ઊંચી જગ્યાએથી તિબેટનું ક્ષેત્ર જોઈ શકાતું હતું. આટલેથી સંતોષ માની મુનિશ્રીએ પુનઃ કાઠમંડુ તરફ વિહાર કર્યો. હાઇવે ઉપર ઉમેશભાઈ, સુધાબહેન, પુષ્પાદેવી, ગોલછાજી રસ્તામાં મળ્યાં. ત્રણ દિવસનો વિહાર કરી તેઓ કાઠમંડુમાં પધાર્યાં.
નેપાળની ઐતિહાસિક વિહારયાત્રા D 441