________________
બેલચંપા આશ્રમ :
આપણે શ્રી જયંતમુનિના જીવન પર દૃષ્ટિપાત કરીએ તો આપણને જણાશે કે છેક નાનપણથી તેમના હૃદયમાં કરુણા અને સેવાનાં બીજ રોપાયેલાં હતાં. જ્યારે જ્યારે અવસર મળ્યો છે ત્યારે ત્યારે તેમણે ખરા હૃદયથી સેવા કરી છે. ગારિયાધારમાં ડોશીમા અને દલખાણિયામાં મૂળજીબાપાએ તેમની ઉપર અંતરના આશીર્વાદ વરસવ્યા હતા.
શ્રી જયંતમુનિના અંતરમાં આદિવાસીઓ અને ગ્રામીણ જનતા માટે કંઈ નક્કર કાર્ય કરવાની ઇચ્છા ઘણા સમયથી ઘોળાતી હતી. તેમાં પણ જંગલમાં એકલી ચાલી જતી ખ્રિસ્તી સાધ્વી અને મિશ્રાજી જેવા અનુભવ પછી સેવાની લગની તીવ્ર થતી જતી હતી.
ઝરિયા-ધનબાદના ઉદ્યોગપતિ શેઠ હ૨ચંદમલજી જૈને છેક ૧૯૫૨માં શ્રી જયંતમુનિ પાસે પ્રસ્તાવ મૂક્યો હતો કે આપશ્રી સેવાનું કોઈ પણ કાર્ય શરૂ કરશો તો તેમાં મારો પૂરો સહયોગ રહેશે. ત્યાર પછી તો હરચંદમલજી અને તેમનાં પત્ની પુષ્પાદેવી જૈન મુનિશ્રીના અનન્ય ભક્ત તરીકે હંમેશ સેવામાં હાજર રહેતાં હતાં. તેમની સાથે પણ અનેક વાર કોઈ નક્કર કાર્ય ક૨વા બાબત ચર્ચા-વિચારણા થતી રહેતી હતી.
એક દિવસ શ્રી હરચંદમલજીએ શ્રી જયંતમુનિ પાસે ફરીથી પ્રસ્તાવ મૂક્યો. “આપશ્રીનો વિહાર આ બાજુના પ્રદેશમાં કાયમ થતો રહે છે. એટલે જો કોઈ સ્થાયી સ્થળ નક્કી કરીને ત્યાં સેવાનું કામ શરૂ કરવામાં આવે તો આપશ્રી પણ ત્યાં વારંવાર જઈ શકો અને આપણને કોઈ નક્કર કામ કર્યાનો સંતોષ થાય. આપશ્રી ફરમાવો તો હું દરેક રીતે સહયોગ આપવા તૈયાર છું.”
પૂજ્ય તપસ્વીજી મહારાજે પણ આ પ્રસ્તાવમાં અનુકૂળતા બતાવી. હરચંદમલજીએ રામગઢ પાસે નદીને કિનારે એક સાધના ભવન બંધાવ્યું. પરંતુ શ્રી જયંતમુનિ જ્યારે વિહાર કરતા કરતા રામગઢ પહોંચ્યા ત્યારે તેમને આ સ્થાન બહુ અનુકૂળ ન લાગ્યું.
હરચંદમલજી દેવલોક પામ્યા એટલે એ વાત ત્યાં અટકી ગઈ હતી.
શ્રીમતી પુષ્પાદેવી જૈન પણ મુનિશ્રી પ્રત્યે ઊંડી ભક્તિ ધરાવતાં હતાં. તેમને પણ જૈન સાહેબની ઇચ્છા પૂરી કરવી હતી. પુષ્પાદેવી અને તેમના ભત્રીજા શ્રી વિમલપ્રસાદ જૈને તેમની બેલચંપાની જમીન સેવાના કાર્ય માટે અર્પણ ક૨વાની ભાવના બતાવી.
ગઢવા રોડ પાસે કોયલ નદીને પશ્ચિમ કિનારે તેમની ભારત માઇનિંગ કંપનીની ૧૪ એકર જમીન હતી. આ જમીન હરચંદમલજીના પરિવારે શ્રી જયંતમુનિના ઉપયોગ માટે અર્પણ કરી. સને ૧૯૬૨માં તપસ્વીજી મહારાજ અને શ્રી જયંતમુનિ ત્યાં પધાર્યા. આ જમીન બેલચંપા ગામની
પાસે હતી એટલે તે બેલચંપા આશ્રમ તરીકે જાણીતી થઈ.
પીડ પરાઈ જાણે રે D 401