SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 415
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ જાણીતું અને ભક્તિવાળું ક્ષેત્ર હતું. સેંથિયાથી રાણીગંજ અને આસનસોલ થઈ, દામોદર પાર કરી બાકુડા, વિષ્ણુપુર થઈને મુનિમંડળ ચાતુર્માસ માટે ખડગપુર પધારવાના હતા. જયાબાઈ સ્વામી ઠાણા પણ ચાતુર્માસમાં ખડગપુર બિરાજવાનાં હતાં. ખડગપુરમાં ચાતુર્માસ : મુનિશ્રીએ તારીખ ૨૯//૧૯૬૦ના ખડગપુરમાં મંગળ પ્રવેશ કર્યો. આ વર્ષનો સમગ્ર વિહાર આઠસો પચાસ માઈલ થઈ ચૂક્યો હતો. ખડકપુર શ્રીસંઘ નાનો હોવા છતાં તેનો ઉત્સાહ ઘણો હતો. જૈન સમાજ તથા ગુજરાતી બંધુઓ એકબીજામાં સંકળાયેલા છે એ જ રીતે રાજસ્થાનના ઓસવાળ ભાઈઓ ઘણા સંપન્ન અને ધર્મપ્રધાન છે. શ્રીમાન જે. પી. પૂજારાની ગેરહાજરી આ ચાતુર્માસ દરમિયાન ખૂબ ખટકી રહી હતી. પૂજ્ય જયાબાઈસ્વામી સાથે હોવાથી પૂજ્ય તપસ્વીમહારાજની સેવાનો ભાર ઘણો જ હળવો થઈ ગયો હતો. શ્રી જયંતમુનિજી માટે ઘણી જ અનુકૂળતા થઈ. પૂ. જયાબાઈ મહાસતીજીનાં બંને શિષ્યાઓ વિમળાબાઈ મ.સ. તથા હંસાબાઈ મ.સ. આદર્શ સાધ્વીઓ હતાં. તેમની વિનયશીલતા બેજોડ હતી. બન્ને સાધ્વીજીઓ જયાબાઈસ્વામીને સોળ આના સમર્પિત હતાં. તેઓએ બંને મુનિરાજોની સેવામાં જરા પણ કચાશ રાખી નહીં. શ્રીસંઘમાં સતીજીઓ માટે ઘણું જ ઊંડું સન્માન હતું. ભૂતકાળનાં સંસ્મરણો : પિતા-પુત્રી જ્યારે વાર્તાલાપમાં જોડાતાં ત્યારે દલખાણિયાનાં જૂનાં સંસ્મરણો ખૂબ જ વાગોળતાં હતાં. તપસ્વી મહારાજે સંસાર-અવસ્થામાં છઠ્ઠ-છઠ્ઠનો વરસીતપ કરેલો અને છેવટે અઠ્ઠમનો પણ વરસીતપ કર્યો ત્યારે જયાબહેન ઘણાં નાનાં હોવા છતાં પારણાંની તૈયારીમાં પૂરા તત્પર રહેતાં. જોકે તે વખતે મુખ્ય સેવા પ્રભાબહેનની હતી. તેઓએ આગળ ચાલીને સંસારત્યાગ કરી બાળબ્રહ્મચારી પ્રભાબાઈ મહાસતીજીના શિષ્યા તરીકે સારું જ્ઞાન મેળવી આત્મજ્ઞાન સાધી ગયાં હતાં. આ બંને બહેનોએ સંસાર-અવસ્થામાં પૂજ્ય તપસ્વી પિતાની જે સેવા કરી તેના પુણ્ય પ્રતાપે તેઓ બંને વૈરાગ્યશીલ બની ગયાં હતાં. તેમણે પિતાના પગલે ચાલી સાધુજીવન ધારણ કર્યું હતું. ખડગપુરના ચાતુર્માસમાં ઘણી જ શાંતિ-સમાધિ હતી. ખડગપુર બંગાળના કલકત્તા, બિહારના જમશેદપુર અને દક્ષિણે ઓરિસાના બાલેશ્વર સાથે સીધી ગાડીઓથી જોડાયેલું હતું. તેથી મહેમાનોની ઘણી જ અવરજવર રહેતી હતી. દર્શનાર્થી ભાઈ-બહેનો સારી સંખ્યામાં ખડગપુર પહોંચી જતાં હતાં. આ પહેલા પણ ખડગપુરમાં સ્થિરતા કરેલી, એટલે દરેક ભાઈઓનો ભક્તિભાવ હતો જ. અહીં ઘર થોડાં હતાં, પણ સંગઠન ખૂબ સારું હતું. ખડગપુર શ્રીસંઘે તથા ઓશવાળ ભાઈ-બહેનોએ સાધાર્મિક સેવામાં જરા પણ ત્રુટી આવવા દીધી ન હતી. તેમણે સોળ આના સેવા બજાવી સંતોના અને દર્શનાર્થીઓના ઊંડા આશીર્વાદ મેળવ્યા હતા. સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 3 384
SR No.023252
Book TitleSadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek
Original Sutra AuthorN/A
AuthorHarshad Doshi
PublisherJain Academy
Publication Year2006
Total Pages532
LanguageGujarati
ClassificationBook_Gujarati
File Size16 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy