________________
હતા. ખરેખર, જયાબાઈસ્વામી, હંસાબાઈસ્વામી તથા વિમળબાઈ મહાસતીજીએ અપૂર્વ સાહસ કર્યું હતું. તેમની અસ્મલિત વિહારયાત્રા સમાધિભાવે સંપન્ન થઈ તે બદલ પૂર્વભારતમાં અપૂર્વ હર્ષની લાગણી ફેલાઈ ગઈ હતી. ટાટાનગર, ઝરિયા, પુરુલિયા અને કલકત્તાના સેંકડો ભાઈબહેનો ચક્રધરપુર દર્શનાર્થે આવ્યાં. ધાર્યું ધણીનું થાયઃ
ચક્રધરપુરથી બધા ઠાણાઓ આગળપાછળ વિહાર કરી ૧૯૫૭ની બીજી એપ્રિલે ટાટાનગર પધાર્યા. જયાબાઈસ્વામી શામજીભાઈ ટાંકના મકાનમાં ઊતર્યા અને મુનિવરોએ ઉપાશ્રયમાં નિવાસ કર્યો.
જમશેદપુરમાં શ્રીસંઘે વરસીતપ પારણા મહોત્સવ મનાવ્યો. મનુભાઈ ગાંધી તથા તેમનાં ધર્મપત્ની મધુકાન્તાબહેનને સજોડે વર્ષીતપ હતો. આ દંપતીએ જમશેદપુર તથા સાકચી જૈનશાળા ચલાવી સંઘની સેવા બજાવી હતી. તેમણે બાળકોમાં જૈન ધર્મના ઊંડા સંસ્કાર રેડ્યા હતા. શ્રીસંઘને બંનેનાં વરસીતપ બદલ ઘણું જ ગૌરવ હતું. પૂ. મુનિવરોને પણ આ દંપતી માટે ઘણું જ સન્માન હતું.
જયંતીલાલજી મહારાજે ૪ એપ્રિલ ૧૯૫૯ના રોજ કત્રાસમાં પ્રવેશ કર્યો અને તારીખ ૨ એપ્રિલ ૧૯૫૭ના રોજ ટાટાનગરથી કલકત્તા માટે વિહાર શરૂ કર્યો. તેમને માટે છેલ્લું એક વર્ષ મિશ્ર ભાવવાળું અને ઘટનાસભર રહ્યું. કલકત્તામાં ૧૯૫૦ને બદલે ૧૯૫૭માં ચાતુર્માસ થઈ રહ્યું હતું. એક વર્ષમાં તેઓશ્રી શરીરની વ્યાધિથી પરેશાન થયા, કલકત્તાનો વિહાર રદ કરવો પડ્યો અને ગુરુદેવ પ્રાણલાલજી મહારાજનો સદા માટે વિયોગ ખમવો પડ્યો. બીજી તરફ જયાબાઈ મહાસતીજીનું મિલન એક સુખદ ઘટના હતી. બેરમોના ચાતુર્માસ દરમિયાન ફરજિયાત વિશ્રાંતિના સમયમાં ઊંડા ચિંતનનો યોગ મળ્યો તે એક ઉપલબ્ધિ હતી. એક વર્ષમાં પ્રકૃતિએ બતાવી આપ્યું કે જે કરવા ધારીએ છીએ તે બધું નિષ્ફળ જાય છે, અને જે ચિંતવ્યું ન હોય તે થઈ જાય છે. ખરેખર, છેવટે તો ધાર્યું ધણીનું જ થાય છે ! કલકત્તાનું યશસ્વી ચાતુર્માસ :
પ્રથમ બા.બ્ર. જયાબાઈ સ્વામીએ કલકત્તા તરફ વિહાર કર્યો. મુનિરાજોનો વિહાર તેમની પાછળ ચાલુ રહ્યો. ટાટાથી કલકત્તા સુધીનાં બધાં ક્ષેત્રો તેમજ શ્રાવકો જાણતાં હતાં, તેથી વિહાર સુખરૂપ થતો હતો. ટાટા તથા કલકતાના શ્રીસંઘોએ વિહારની વ્યવસ્થા કરી હતી. ખડગપુરમાં પુનઃ મહાસતીજી ભેગાં થયાં. ૧૬/૬/૧૭૫૭ના ૨૭ નંબર, પોલોક સ્ટ્રીટમાં ચાતુર્માસ માટે પ્રવેશ કર્યો. બા.બ્ર. જયાબાઈસ્વામીનું ચાતુર્માસ સાથે હોવાથી મુનિવરોને પણ વ્યાખ્યાનવાણી અને ગોચારીપાણીમાં રાહત રહેતી હતી. પૂ. તપસ્વી મહારાજને સાતા ઉપજાવવાનો સંકલ્પ કરીને પૂ. જયાબાઈસ્વામી દેશથી પધાર્યા હતાં. તે ભાવના પૂરી કરવાનો તેમને રૂડો અવસર મળ્યો હતો. જયાબાઈ સ્વામીએ દીક્ષા લીધા પછી ચોથે દિવસે જ સંસારીબંધુ શ્રી જયંતમુનિ અને પિતા
સંત સાધે સહુનું કલ્યાણ a 357