________________
હાજર હતાં. વાતાવરણ પ્રાચીનકાળના આશ્રમની યાદી આપતું હતું. બધા સ્વાધ્યાયશીલ હોવાથી તત્ત્વચર્ચામાં રસ ધરાવતા હતા. જયંતમુનિજી પણ સ્વાધ્યાયમાં જોડાયા.
ઉપાદાન અને નિમિત્તની ચર્ચા ચાલી. ઉપાદાનની પ્રધાનતા માનવા છતાં નિમિત્તને પણ મહત્ત્વ અપાય છે. વર્ણીજીએ પૂછ્યું, “આપ ઉપાદાન કોને કહો છે ?”
ત્યારે જયંતમુનિજીએ ઉત્તર આપ્યો કે, “વ ારગમ્ ાર્યમ્ રિળતિ તત્સત્યે ૩૫ાવાનમ્ ।” જે કારણ કાર્યરૂપે પરિણમે છે તેને ઉપાદાન કહી શકાય.
વર્ણીજી ઘણા ખુશ થયા અને કહ્યું, “આ મુનિજી અધ્યયનશીલ અને તત્ત્વચિંતક સાધુ છે.” સ્વાધ્યાયને અંતે સૌ આહાર માટે ઊઠ્યા. અહીં આશ્રમમાં રહેનાર બધાને એક ટાઇમ જ જમવાનું હોય છે. સાંજના જેને ઇચ્છા હોય તે ફળાહાર કે દૂધ વાપરી શકે છે.
શ્રી જયંતમુનિ પ્રતિદિન વર્ણીજીના સ્વાધ્યાયમાં ભાગ લેતા હતા. એક સપ્તાહમાં વર્ણીજીનો ખૂબ જ સારો સમાગમ થયો. તેઓ જૈન તત્ત્વજ્ઞાનના ધુરંધર વિદ્વાન હતા. તેમણે ઘણા ગ્રંથો સંપાદન કર્યા છે. સંપૂર્ણ દિગંબર સમાજ ઉપર તેમની ઊંડી પકડ હતી. તેમનો જન્મ મધ્યપ્રદેશના કિસાન પરિવારમાં થયો હતો. જૈન પાઠશાળામાં આવ્યા પછી તેમને ત્યાગભાવનાનું સ્ફુરણ થયું. જ્ઞાન, ત્યાગ, વિરક્તિ ઇત્યાદિ ઊંડા ગુણોના કારણે તેઓ ઘણી પ્રસિદ્ધિ પામ્યા. છેવટે શિખરજીની પરિક્રમાની બહાર વિહાર ન કરવાની પ્રતિજ્ઞા કરી ઇસરીમાં એકાંતવાસ સ્વીકાર્યો. ભક્તિના કારણે જોતજોતામાં ઇસરી આશ્રમનું નિર્માણ થઈ ગયું. તેઓ જીવનભર આ જ આશ્રમમાં સ્થિરવાસ થયા. પ્રાચીન ભારતના આશ્રમને તાદ્દશ્ય કરે તેવા ઇસરી આશ્રમની મીઠી મધુરી સ્મૃતિ સાથે મુનિજીએ કત્રાસ તરફ પ્રસ્થાન કર્યું.
અનાયાસે સનાતન ધર્મનું ગયા, બૌદ્ધોનું બુદ્ધગયા અને જૈનોનાં રાજિંગર અને સમ્મેતશિખરનાં તીર્થસ્થાનોની યાત્રા થવાથી શ્રી જયંતમુનિ પ્રસન્નતા અનુભવી રહ્યા હતા.
કત્રાસમાં નૂતન જૈન ભવનનું ઉદ્ઘાટન :
મુનિશ્રી ગોમો જંકશન થઈ કત્રાસ પધારવાના હતા. ગોમોમાં નાનજી કુંવરજીનો પરિવાર ઘણા વર્ષોથી નિવાસ કરે છે. તેઓ દેરાવાસી હતા, પરંતુ ત્યાં જૈનોનું એક જ ઘર હોવાથી તે સમાનભાવે બધા મુનિઓની સેવાનો લાભ લેતા હતા. આખો પરિવાર ધર્મના રંગે રંગાયેલો છે. તેમણે ગુરુદેવની ખૂબ સેવા બજાવી અને સાથે રહેલા ભાઇઓનો સુંદર અતિથિસત્કાર કર્યો. રાત્રિના જાહેર પ્રવચનમાં ચારસોથી પાંચસો માણસોની હાજરી હતી. હજુ સુધી સમગ્ર પરિવાર જયંતમુનિજીનાં ચરણોમાં અપાર શ્રદ્ધા ધરાવે છે.
તા. ૪૪ ૧૯૫૬ના રોજ મુનિવરો કત્રાસ પધાર્યા. અહીં દોઢ મહિનાની સ્થિરતા હતી. સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક D 348