________________
હતું. સાચું પૂછો તો વગર વ્યવસ્થાએ આવા પહાડમાં યાત્રા કરવી તે એક પ્રકારનું ગાંડપણ હતું.
સૌએ ‘લુગુ બાવા'ની જય બોલાવી. એટલામાં એક ચમત્કાર થયો. અંધારામાં બે છોકરાઓ થોડા પાંદડાં લઈ નીચે ઊતરતા હોય તેવું લાગ્યું. તેમની વય ૧૪-૧૫ વરસની હતી. શ્રી નાનુભાઈ માસ્તરે છોકરાઓને રોક્યા અને કહ્યું કે “અમારે પણ તમારી સાથે નીચે ઊતરવું છે. ઊતરી ગયા પછી તમને ઇનામ આપીશું.”
આખી ટુકડી અને મુનિરાજો છોકરાની પાછળ ચાલવા લાગ્યા. છોકરાંઓ એટલી ઝડપથી ઊતરતા હતા કે આ ટુકડીને તેની પાછળ દોડવું પડતું હતું. આટલા ભયંકર અંધારામાં તે છોકરાંઓ જરા પણ રસ્તો ભૂલ્યા વિના સડસડાટ આગળ વધતાં હતાં. દોઢ કલાકમાં તો નીચે તળેટી સુધી આવી ગયા. પરંતુ નીચે આવતાં જોયું કે બંને છોકરાં એકાએક ગાયબ થઈ ગયાં. કશું ઇનામ પણ આપી શકાયું નહીં. સૌને આશ્ચર્ય થયું કે સાચે જ છોકરાં હતાં કે પછી કોઈ દૈવી મદદ મળી
હતી!
પૂજ્ય તપસ્વીજી મહારાજનાં ચરણે પહોંચ્યા ત્યારે શ્વાસ નીચે બેઠો. જયંતમુનિજી અને ગિરીશચંદ્રમુનિને જાણે ઉપવાસ સાથે પહાડ ચડ્યા હોય તેવું લાગ્યું. બેરમો ઉપાશ્રયનો જીર્ણોદ્ધાર:
મુનિમંડળને હવે બેરમો તરફ આગળ જવાનું હતું. આખો રસ્તો પહાડી, ધૂળ ભરેલો અને કાચો હતો. રસ્તો દામોદર નદીને કિનારે કિનારે આગળ વધતો હતો. ઈ. સ. ૧૯૫૫માં તેનુઘાટ ડેમનું નિર્માણ થયું ન હતું. ત્યારે ખબર પણ ન હતી જે ભૂમિ પર મુનિરાજ વિહાર કરી રહ્યા છે તે આખી ભૂમિ ધરાશયમાં દબાઈ જવાની છે. અત્યારે જ્યાં વાંસ ડૂબે તેટલું પાણી છે તે જમીન ઉપર ૧૯૫૫માં મુનિમહારાજએ પગલાં પાડ્યાં હતાં.
અત્યારે જ્યાં જળાશય છે તેના કિનારે સાડમ નામનું ગામ વસેલું છે. મોરપાથી વિહાર કરીને મુનિરાજોએ સાડમ બજારમાં પગ મૂક્યો ત્યારે ખબર ન હતી કે અહીં જૈન ઘરો છે અને જૈન મંદિર પણ છે. શ્રી સુગંધચંદજી જૈન બજારમાં જ મળ્યા. તેમનો ગૌર વર્ણ ચહેરો સદા હસતો અને ભરાવદાર હતો. તેમની વાણીમાં ઘણી જ મીઠાશ હતી. તેઓએ પ્રણામ કર્યા અને આગ્રહપૂર્વક પોતાને ઘેર લઈ ગયા. બે-ત્રણ કલાક માટે અહીં રોકાણ થયું. સૌની અપાર ભક્તિ થઈ. ત્યારે કયાં ખબર હતી કે આ સાડમ સાથે આટલો ઉત્કટ ભક્તિસંબંધ સ્થાપિત થશે અને લુગુ પહાડમાં ચોમાસું થશે ત્યારે સાડમનો જૈન સમાજ બધી જવાબદારી સંભાળી શ્રી જયંતમુનિની સેવાભક્તિમાં ઊંડો રસ લેશે ! તપસ્વીજી મહારાજે સુગંધચંદજી જૈનની પીઠ થાબડી અને તેમને આશીર્વાદ આપ્યા. મુનિરાજોએ ખરું પૂછો તો અહીં ઉપવાસનાં પારણાં કર્યા. મુનિશ્રીએ સાડમની ભક્તિનો સ્વીકાર કરી, ગોમિયામાં રાત્રિનિવાસ કરીને સવારે બેરમો જૈન ઉપાશ્રયમાં પદાર્પણ
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક n 340