SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 366
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ આવે તો ઉપાશ્રય તરીકે પણ વપરાશે, ભજનકીર્તન પણ થઈ શકશે અને સામાજિક કાર્યોમાં પણ કામ આવશે. શ્રી નરભેરામ ભાઈએ ફાળો શરૂ કર્યો અને જોતજોતામાં જરૂરી રકમ મળી ગઈ. શ્રી રામજીભાઈએ ઊભે પગે રહીને બે મહિનામાં હૉલ તૈયાર કરી આપ્યો. પર્યુષણ પર્વ આ નવા હોલમાં મનાવવામાં આવ્યાં. રાંચી ગુજરાત સમાજ માટે એક મોટા ઉપકારનું કામ થયું. ત્યારબાદ પાછળના ભાગમાં વિદ્યાલયનું બે માળનું મકાન બનાવવામાં આવ્યુસંતોની પ્રેરણાથી સમાજને માટે એક નક્કર કાર્ય થયું. બહુ આનંદમંગલની સાથે ચાતુર્માસ પૂરું થયું. કારકત વદ બીજનો દિવસ નજીક આવતાં યાત્રાની બધી તૈયારી થઈ. લૂગુ પહાડની કઠિન યાત્રા : રાંચીથી બેરમો તરફ જતા વચ્ચે લૂગુ પહાડ આવે છે. લૂગુ પહાડ જોયા પછી શ્રી જયંતમુનિજીએ ઉપર ચડવાનો વિચાર કર્યો. લુગુ પહાડ વિશે ઘણી દંતકથાઓ સાંભળી હતી. ત્યાં ઉપરમાં મોટું હાથીદ્વાર છે. સામે વિશાળ સરોવર છે. સરોવરમાં હજારો કમળ ખીલેલાં છે. પહાડ ઉપર લુગુ બાવાની ગુફા છે. આ ગુફામાં પ્રવેશ કરવાથી દેવીનાં દર્શન થાય છે. જોકે લૂગુ પહાડ ઘણો વિષમ અને ઊંચો છે તે સત્ય હકીકત હતી. નિકટમાં વેણીશંકરભાઈની કોલિયરી હતી. પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજ ત્યાં રોકાઈ ગયા. મુનિરાજ સાથે પહાડ ઉપર ચડવા માટે કોલિયરીના ૨૦ જુવાન તૈયાર થયા. સૌને લૂગુ પહાડ ઉપર ચડવાની ઇચ્છા હતી. અત્યાર સુધી પહાડ ઉપર કોઈ ગયું ન હતું. જયંતમુનિજીએ ૧૩-૧૨-૧૯પપના રોજ પહાડની યાત્રા કરી. ટાટાનગરથી ચુનીભાઈ તથા નાનુભાઈ માસ્તર પણ આવી ગયા હતા. સૌ ઉપર ચડવા માટે તૈયાર થયા. પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજના આશીર્વાદ લઈને કુલ ત્રેવીસ વ્યક્તિઓએ સવારના પાંચ વાગે પહાડ ઉપર ચડવાની શરૂઆત કરી. રસ્તામાં ઘણું મોટું ભયંકર ઘાસ આવતું હતું. ઘોડેસવાર ઘાસમાં દબાઈ જાય એટલું ઊંચું ઘાસ હતું. વચ્ચે કેડી કરી સૌ આગળ વધતા હતા. મોટી ભૂલ એ કરી કે ભોમિયો સાથે ન લીધો. રસ્તામાં આડાઅવળા ભટકી જવાથી રસ્તો ઘણો લાંબો થઈ ગયો. ખાવાનું કશું સાથે લીધેલ નહીં. એમ ધારેલું કે બપોર સુધીમાં નીચે ઊતરી જવાશે. પરંતુ ઉપર પહોંચતાં પહોંચતાં બે વાગી ગયા. ઉપર ગુફા તો હતી, પરંતુ પાણીનાં સરોવર કે કમળ કશું ન હતું. લૂગુ બાવાની ગુફા પણ ભયંકર અને અંધકારમય હતી. (આગળ જતાં આ પર્વત ઉપર શ્રી જયંતમુનિજીએ ચાતુર્માસ કર્યું હતું.) જે દંતકથાઓ સાંભળી હતી તે બધી હકીકતથી દૂર હતી. એક ભાઈની પાસે બિસ્કિટનાં બે-ચાર પેકેટ હતાં. સૌએ થોડાં બિસ્કિટ ખાધાં અને તૃષા છિપાવી પુનઃ રવાના થયા. પાછા ફરતાં ભયંકર અંધારું થઈ ગયું અને આટલા મોટા ઘાસની વચ્ચે ચાલવું જોખમ ભરેલું હતું. રસ્તો મળે તેમ ન હતો. કોઈની પાસે પ્રકાશનું સાધન પણ ન લોભી અને જોગીનો અનુભવ 3 339
SR No.023252
Book TitleSadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek
Original Sutra AuthorN/A
AuthorHarshad Doshi
PublisherJain Academy
Publication Year2006
Total Pages532
LanguageGujarati
ClassificationBook_Gujarati
File Size16 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy