________________
જમશેદપુર ચાતુર્માસ માટે મંજૂરીનો આજ્ઞાપત્ર આવી ગયો હતો. સંઘમાં અનેરો ઉત્સાહ હતો. આખો ગુજરાતી સમાજ, સાકચી અને જુગસલાઈના મારવાડી ભાઈઓ, ઓસવાળ જૈન સમાજ, બધાં જ જાણીતા હતા. બધા ઘરોમાં ધર્મનો પ્રભાવ વધ્યો હતો.
શ્રીયુત ચુનીભાઈ માસ્તર દરેક કામમાં આગળ રહી, મુનિઓને સાતા ઉપજાવવાની એક પણ તક જવા ન દેતા. શ્રી નિર્મળાબહેન ગુજરાતી સ્કૂલ સંભાળતાં હતાં. તેઓ ચુનીભાઈ સાથેના સારા સંબંધો જાળવી બાળાઓને બધી રીતે તૈયાર કરી સાંસ્કૃતિક કાર્યક્રમ આપતા હતા. ખરું પૂછો તો આખી ગુજરાતી શાળા બધા કાર્યક્રમમાં સંપૂર્ણપણે ભાગ લેતી હતી. ઝરિયા ચાતુર્માસ પછી લગભગ છસો માઈલનો (૧૦૦૦ કિલોમીટ૨) વિહાર પરિપૂર્ણ થયો હતો. ઉપાશ્રયની પાસે જ શ્રીયુત ભાઈચંદભાઈ પંચમિયાનું ઘર હતું. તેઓએ વિશ્રાંતિ માટે બે રૂમ અર્પણ કર્યા હતા. તેથી પૂજ્ય તપસ્વીજી મહારાજને ધ્યાન-સમાધિ અને લખાણમાં સાતા ઊપજતી હતી. ટાટા શ્રીસંઘે અતિથિઓની સેવા માટે અલાયદું રસોડું ન ખોલતાં શ્રાવકો વા૨ા પ્રમાણે પોતાના ઘેર લાભ લે તેવી ભાવના રાખી હતી.
જોતજોતામાં આનંદ સાથે ચાતુર્માસ વ્યતીત થઈ ગયું. આખા ચાતુર્માસમાં જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્ર્યની ઉત્કૃષ્ટ આરાધના થઈ. શ્રી ગિરીશમુનિ ભજનો સંભળાવી અને પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજ કાઠિયાવાડી ભાષામાં ચાબખા સંભળાવી પ્રવચનના સાથિયા પૂરતા હતા. શ્રી જયંતમુનિજી હિંદીમાં પ્રવચન આપતા હતા. શ્રીસંઘને ત્રણે મુનિશ્વરોનો ઉત્તમ લાભ મળતો હતો. સૌરાષ્ટ્રથી ઉપાશ્રયના ફાળા માટે જે ભાઈઓ આવ્યા હતા તેને જમશેદપુર સંઘે સારો સહકાર આપી સત્કાર કર્યો હતો.
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક I 322
