Page Text
________________
મહારાજ ગિરીશમુનિને સાથે લઈ, સામે પગલે તેઓશ્રીને મળવા ગયા. શ્રી રામચંદ્રસૂરિજી મહારાજ આટલા ઉચ્ચ કોટિના પ્રખર આચાર્ય હોવા છતાં તેઓશ્રીએ જયંતમુનિશ્રીને ઘણો આદર આપ્યો. દિગંબર ભાઈઓ પણ સાથે આવ્યા હતા.
શ્રી જયંતમુનિજીએ આચાર્યજી સાથે સારી એવી તત્ત્વચર્ચા કરી. દિગંબર તથા શ્વેતાંબર મૂર્તિના મૂળભૂત શા ફરક છે તે બાબતની ચર્ચા હતી. શ્વેતાંબર સમાજ ભગવાનની મૂર્તિ ગૃહસ્થ રૂપે સ્થાપે છે અને તેમને અલંકાર વગેરે ચડાવે છે. દ્રવ્યનિક્ષેપનો ઉપયોગ કરે છે. દિગંબર ત્યાગઅવસ્થાની મૂર્તિની સ્થાપના કરે છે. એટલે તેમને કોઈપણ પ્રકારના પરિગ્રહથી મુક્ત રાખી આંખો પણ ચડાવતા નથી. કારણ કે ભગવાનને કેવળજ્ઞાન છે. તેઓ ભાવદીક્ષિત અને ભાવનિક્ષેપનો ઉપયોગ કરે છે.
આ છે મૌલિક અંતર. તે બાબતનો ખુલાસો કર્યા પછી મૂર્તિની બાબત કોઈ વિવાદ રહેતો નથી. આજે શ્વેતાંબરો દિગંબર મંદિરમાં જતા નથી અને દિગંબરો શ્વેતાંબર મંદિરમાં જતા નથી અને ભેદ વધતો જાય છે. તત્ત્વદૃષ્ટિને સ્વીકાર કરે તો પરિણામ સારું આવે. શ્રી વિજયરામચંદ્રસૂરિજી મહારાજ શ્રી જયંતમુનિજીની પ્રજ્ઞાથી ખુશ થયા અને હૃદયથી આશીર્વાદ આપ્યા. ગંગાના કિનારે કિનારે ?
ભાગલપુર પછી ગંગાજીના કિનારે કિનારે વિહાર કરી, રાજગંજ થઈ આજિમ ગેજ અને જિયાગંજ તરફ જવાનું નક્કી કર્યું હતું. રાજગંજ એ મોગલાઈ કાળનું ઐતિહાસિક સ્થળ છે. એમ કહેવાય છે કે મોગલોના સમયમાં ચલણી સિક્કાઓ અહીં રાજગંજમાં તૈયાર થતા હતા. એ વખતે કલકત્તાનું અસ્તિત્વ ન હતું. દિલ્હીથી સીધો સંબંધ મુર્શીદાબાદ સાથે હતો. એ વખતનો જી. ટી. રોડ બનારસથી પટના થઈ, ગંગાના કિનારે મુંગેરનો ઇલાકો પાર કરી, ભાગલપુરને સ્પર્શ કરી, રાજગંજથી સીધો મુર્શીદાબાદ જતો હતો. જ્યારે અત્યારનો જી. ટી. રોડ વારાણસી પછી દક્ષિણમાં વળાંક લઈ, જૂના માર્ગથી છૂટો પડી, રાણીગંજ અને બર્દવાન થઈ કલકત્તા તરફ જાય છે. ખરું પૂછો તો અત્યારે મુનિવરો ૪૦૦ વરસ પુરાણા મોગલાઈ કાળના રસ્તા ઉપર વિચરણ કરી રહ્યા હતા.
સાથેસાથે ગંગાજીનો પ્રવાહ વહી રહ્યો હતો. પ્રતિદિન ગંગાજીનાં દર્શનથી અનેરો આનંદ આવતો હતો. મુનિશ્રી હવે શુદ્ધ બંગાળમાં પહોંચ્યા હતા. બંગાળી ભાષા, બંગાળી રહેણીકરણી અને પુકુરનો પ્રદેશ આવી ગયો હતો. આ પ્રદેશમાં વાંસ ઘણા થાય છે. પહાડી પ્રદેશ પછી શુદ્ધ મેદાની ઇલાકો આવી ગયો હતો. માઈલો સુધી ધાનનાં (ચાવલનાં) ખેતર દેખાય છે. ગંગાજીનું પાણી બેફાટ વહી રહ્યું હતું. લાગતું હતું કે હવે ગંગાજી બધું પાણી પોતાના પેટમાં સમાવી શકશે નહીં અને તેની બે ધારાઓ થઈ જશે.
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 9 316
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |