________________
સો જેટલાં જૈન ઘર હતાં. એમ સમજો કે ત્યાં સો ઘરનો નાનો એવો સંઘ હતો. ત્યાંના ભાઈઓએ સંગઠિત થઈ વિનંતી કરી હતી. ઉપરની વિશાળ છતમાં શામિયાણો બાંધી પ્રવચન ગોઠવ્યું હતું.
મુનિશ્રીએ ઉપાશ્રયથી વિહાર આરંભ કર્યો અને તિરેટા પધાર્યા. ત્યાંનાં ભાઈ-બહેનોએ સૌનું સ્વાગત કર્યું. શ્રી જયંતમુનિજીએ વ્યાખ્યાનમાં ફ૨માવ્યું કે “તિરેટા એક કોઠી નથી, પરંતુ એક ગામ છે. અહીં ભાઈઓએ સંગઠિત થઈ જે લાભ ઉઠાવ્યો છે તે સૌ અભિનંદનને પાત્ર છે. મનુષ્યજીવન કેવળ ભોગ-ઉપભોગ માટે નથી. ધન મેળવવું તે મનુષ્યનું એકમાત્ર લક્ષ નથી. લક્ષ તો જીવનની શાંતિ અને ધર્મની આરાધના છે. તેમાં ધન સાધનરૂપે છે. આજીવિકા રળવા સિવાય પણ મનુષ્યનાં ઘણાં કર્તવ્યો હોય છે. જો આ કર્તવ્ય બજાવી શકે તો તેની કમાણી સાર્થક છે.” વ્યાખ્યાન સમાપ્ત થયા પછી પ્રભાવના અને અલ્પાહારની વ્યવસ્થા રાખવામાં આવી હતી.
કાશીથી કલકત્તાનો વિહાર અને ચાતુર્માસ શ્રી જયંતમુનિજીના શ્રમણજીવનનો મહત્ત્વ કાળ બની રહ્યો. કાશીમાં કરેલા અધ્યયનને અનુભવનું સિંચન આ સમયગાળામાં અને આ ક્ષેત્રમાં મળ્યું. જીવન એક નવી દિશા તરફ વળી રહ્યું હતું તેનો અણસાર સ્વયં મુનિરાજોને પણ ન હતો. પરંતુ બીજ અંકુરિત થઈને પલ્લવિત થઈ રહ્યું હતું. ભવિષ્ય અજાણ રીતે આકાર લઈ રહ્યું હતું.
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 3 294
