________________
ડોસાભાઈએ કહ્યું, “જલદી લઈ આવો, અમે બધો જ સામાન લઈ લઈશું.”
તે વખતે સોંઘવારી હોવાથી આઠસો રૂપિયામાં બધું પતી ગયું. સારામાં સારી ચીજો સહજ ભાવે મળી ગઈ. કલકત્તા ગુજરાતી સમાજનાં ભાઈ-બહેનો અને બાળકો ખુશ ખુશ થઈ ગયાં. ખરેખર, સહજ ભાવે અમૃતવર્ષા થઈ ગઈ હતી.
ડોસાભાઈ સંતોષથી બોલ્યા, “જુઓ ગુરુદેવ, ઘીના ઠામમાં ઘી ઢળી ગયું.”
મુનિરાજોને બીજે દિવસે ૧૯૫૨ની સાતમી જૂને કલકત્તાના ૨૭ નંબર, પોલોક સ્ટ્રીટના ઉપાશ્રયમાં પદાર્પણ કરવાનું હતું. ક્યાં ગુજરાત, ક્યાં બનારસ અને આજે ક્યાં કલકત્તા ! ૩૫૦૦ કિલોમીટર લાંબી વિહારયાત્રા સમાપ્ત થઈ. કલકત્તા ચાતુર્માસ માટેનો સુઅવસર આવી ગયો હતો.
ગુરુકૃપાથી આખી યાત્રા અત્યંત સુખદ ભાવે પરિપૂર્ણ થઈ. આગ્રા પહેલાંના ૮૦૦ માઈલ પરિષહ ભરેલી યાત્રા હતી. રાજગિરિ સુધીનો સાતસો માઈલનો વિહાર સુખદ મધ્યમ યાત્રા હતી. રાજગિરિથી કલકત્તા સુધીની છસ્સો માઈલ રાજાશાહી યાત્રા હતી. આ રીતે વિવિધ વિહારયાત્રાના અનુભવ લઈ પૂજ્ય તપસ્વીજી મહારાજ અને શ્રી જયંતમુનિજી કલકત્તા શ્રીસંઘમાં પધાર્યા.
બંગભૂમિ બની વિહારભૂમિ 7 253
