Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek

SR No.: 023252
Original Sutra Author: N/A
Author: Harshad Doshi
Publisher: Jain Academy
Publication Year: 2006
Total Pages: 532
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 16 MB

Page 230

ભગવાન ભજો, ભગવાન ભજો, મહાવીર ભજો, મહાવીર ભજો મહાવીર થવા મહાવીર ભજો. અરિહંત ભજો, અરિહંત ભજો, અરિહંત થવા અરિહંત ભજો. વીતરાગ ભજો, વીતરાગ ભજો, વીતરાગ થવા રાગદ્વેષ તજો.
સીતારામ ભજો, સીતારામ ભજો, સીતારામ થવા કામ ક્રોધ તજો.
આ પાંચ ધૂનના શબ્દો સહુ કોઈના હૃદયમાં ગુંજતા થઈ ગયા હતા. પાછલી રાત્રે ધૂનના મધુરા શબ્દો જનજનમાં ભગવાનનું નામ પહોંચાડતા હતા. કોઈ નગ૨ જાગરણ થતું હોય તે રીતે સેંકડો ભાઈઓ અને બહેનો અખંડ ધૂનમાં ભાગ લેતાં હતાં. બે કલાકના વારા ગોઠવવામાં આવ્યા હતા. સૌ પોતપોતાની ફરજ પ્રમાણે પાંચ મિનિટ અગાઉ ધૂનમાં પહોંચી જતા, પરંતુ ઘણા ધૂનપ્રેમીઓ પોતાના વારાની પરવા કર્યા વિના લગાતાર છ કલાક સુધી ધૂનમાં હાજર રહી મસ્ત બની જતા હતા.
ધૂન પૂરી કરીને ઊઠે ત્યારે તેમને પ્રસાદનાં પૅકેટ આપવામાં આવતાં. રાત્રિની ધૂનમાં ભાગ લેનાર દૂરથી આવેલા ભાઈઓ માટે તિભાઈને ત્યાં રાતવાસાની ખૂબ સારી વ્યવસ્થા રાખવામાં આવી હતી.
વિશાળ જનસંપર્ક :
શ્રી જયંતમુનિજી ગોચરીએ નીકળતા ત્યારે પ્રતિદિન ૩૦-૪૦ ઘરોમાં પગલાં ક૨વાનું થતું. આ રીતે મુનિશ્રીનો વિશાળ પાયા પર જનસંપર્ક થતો ૨હ્યો. સમગ્ર ગુજરાતી સમાજ, દિગંબર જૈન સમાજ અને મારવાડી અગ્રવાલ સમાજના બધા મળીને ૨૦૦થી ૨૫૦ ઘરો આનંદ ઉત્સવમાં ભાગ લઈ રહ્યાં હતાં અને પોતાને ત્યાં પગલાં ક૨વા માટે મુનિશ્રીને સતત વિનંતી કરતાં હતાં. નજીકની કોલિયારીમાં પણ ગોચરી લેવા જવાનું થતું. યુવક-યુવતીઓમાં અપાર ઉત્સાહ જોવામાં આવતો હતો.
હવે આપણે અહીં કત્રાસની એક ખાસ ઘટનાનો ઉલ્લેખ કરી આગળ વધીશું. ધીરે ધીરે માલૂમ પડ્યું કે કત્રાસ જુગા૨નો મોટો અડ્ડો છે. શ્રાવણ માસની સાતમ-આઠમના એક મહિના અગાઉથી જુગારનો મોટો ખેલ શરૂ થઈ જતો. તેમાં મોટી હાર-જીત થતી. મોટી ૨કમ હારવાથી ઘણા પરિવાર બરબાદ થઈ જતા. હારનારનો કામધંધો પડી ભાંગતો. ક્યારેક હારનાર વ્યક્તિ અથવા તેના ઘરના સભ્યને આત્મહત્યા કરવાનો પણ પ્રસંગ આવી જતો. આખો ગુજરાતી સમાજ આ જુગારની બદીમાં ડૂબી જતો.
જુગારમાં કોઈ પણ જાતપાતના કે પ્રાંતીય ભેદ હોતા નથી. ખોટા કામમાં માણસ જલદીથી વીસ તીર્થંકરોની પરમ પાવન નિર્વાણભૂમિ D 211