________________
ગણેશપ્રસાદજીની બે પુત્રીઓ - મનોરમાબહેન અને સુધાબહેન - ભણવામાં ખૂબ રસ ધરાવતી હતી. સુધાબહેન ક્યારેક સંસ્કૃત સમજવા માટે મુનિશ્રી પાસે આવતાં. બંને બહેનોએ આગળ જતાં બી.એ. તથા એમ.એ. સુધી અભ્યાસ કર્યો હતો. મનોરમાબહેનનું સાસરું કલકત્તામાં હતું. મુનિશ્રી કલકત્તા પધાર્યા પછી મનોરમાબહેનની ફરીથી મુલાકાત થઈ અને તેમના પતિ જી. એસ. અગ્રવાલ પણ પરિચયમાં આવ્યા. આ દંપતીએ જે સેવા બજાવી છે તે આગળની પંક્તિઓમાં જાણવા મળશે. શ્રી ગણેશપ્રસાદજીની સાથે બીજા પણ કેટલાક દિગંબરભાઈઓ રસ ધરાવતા હતા. તેઓ પણ મુનિજીનો વિહાર થવાનો હોવાથી વ્યથાનો અનુભવ કરી રહ્યા હતા.
શ્રી હીરાચંદજી સૂરિ ત્રણ વર્ષના સંપર્ક પછી ગાઢ પ્રેમમાં સંકળાયેલા હતા. તેઓ પણ કહેવા લાગ્યા, “મારે પણ વસમી વિદાય આપવી પડશે.” શાસ્ત્રીજીની હિતશિક્ષા
અભ્યાસ પૂરો થયા પછી અને વિહાર પહેલાં શ્રી જયંતમુનિજી હરેરામ શાસ્ત્રીને ત્યાં વિદાય લેવા ગયા હતા. શેઠ શ્રી માણેકચંદભાઈ દેસાઈએ છેલ્લે ૨૧૦૦ રૂપિયા અને ગરમ શાલ આપી તેમનું સન્માન કર્યું હતું.
શ્રી જયંત મુનિજીએ વિદાય વખતે આ વિદ્યાગુરુને વિનંતી કરી, ‘તમારા તરફથી એક નીતિવાક્ય આપો કે જે મારા જીવનનું ભાતું બની રહે.'
શાસ્ત્રીજીએ તત્પણ કહ્યું, “સહસાવિદધી કૃતમ કર્મ પરમાપદધ્વદમ્.” અર્થાત્ “વગર વિચાર્યું જલ્દીથી ભરેલું પગલું મહાવિપત્તિનું ઘર થાય છે.” પહેલાં ઊંડેથી તેના ફલાફલનો વિચાર કરી, પરિણામ શું આવે તેનો પૂરો ખ્યાલ કરી, પછી જ પગલું ભરવું જોઈએ. હરેરામ શાસ્ત્રીએ શ્રી જયંતમુનિજીને આ વાક્યમાં શિક્ષારૂપી રત્ન આપ્યું.
ગુરુદેવ કહે છે, “અમે આ નીતિવાક્યનો જીવનમાં પૂરો ઉપયોગ કર્યો છે અને તેનાં ઘણાં સુફળ આવ્યાં છે.”
હરેરામ શાસ્ત્રીજીની પણ આંખો અશ્રુભીની થઈ. જુઓ તો ખરા! કેટલું પરિવર્તન!
આ શાસ્ત્રીએ કહ્યું હતું કે જૈન મુનિનું મુખ જોવાથી નર્કાપાત થાય. એ જ પંડિતજીના વિચારો આજે બદલાઈ ગયા હતા. જૈન સાધુ જયંતમુનિજીના વિહાર સમયે તેમની આંખો સજળ બની હતી.
પંડિતાણીજીએ પણ કહ્યું, “પંડિતજી તો પાછા ભણાવવામાં મશગૂલ થઈ જશે. પરંતુ તમે મારા પરિવાર માટે આધારભૂત થઈ ગયા છો. તમે જશો પછી અમારા આનંદભોગમાં પુન: ફેર
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 3 164