Page Text
________________
ધનસંપત્તિ જોઈને પંડાના પેટમાં બેઠેલો લોભરૂપી કાળો નાગ સળવળી ઊઠ્યો. આ સાતે નિર્દોષ પ્રાણીને કોઈ કાવતરું કરી રહેંસી નાખવામાં આવે તો આ બધી સંપત્તિનો માલિક પોતે બની જાય ! પછી તો પૂછવું જ શું? બિચારાં નિર્દોષ પંખીઓ પંડાના લોભરૂપી પિંજરામાં પુરાઈ ગયા.
સાંજના આ પરિવાર જ્યારે પંડા સાથે ફરવા નીકળ્યા ત્યારે મોહનભાઈ લલ્લુભાઈની દુકાને સાડી ખરીદવા માટે ગયા હતા. તેમણે પોતાની પત્ની તથા દીકરીઓ માટે કીંમતી સાડીઓ ખરીદી. તેણે આખા પરિવારને સમજાવ્યું કે નવાં કપડાં પહેરી ગંગા નદીની પરિક્રમા કર્યા પછી જ મંદિર બંધાવી શકાય. ત્યાર પછી પંડાએ એક મોટી નાવ ભાડે કરી.
ચાર-પાંચ પંડાઓ મળી ગયા હતા. તેમણે પૂરા પરિવારને નાવમાં બેસાડી, કાશીથી દૂર, ગંગાના ઉપરવાસ તરફના એક મેદાનમાં સૌને ઉતાર્યાં. રાતનો સમય હતો. ત્યાં એકાંત હતું. રેતી ઉપર કોઈની હાજરી ન હતી. એ વખતે આ પંડાઓએ ભયંકર કૃત્ય કર્યું. આખા પરિવાર પર પંડાઓ તૂટી પડ્યા અને જોતજોતામાં સાતે માણસોની હત્યા કરી, નિર્જીવ કરી મૂક્યા. એ વખતે તેમની ભયંકર ચીસો અને બચવા માટે કરેલા આક્રંદને સાંભળનાર ત્યાં કોઈ ન હતું.
પછીથી મળેલા ધ્યાન પ્રમાણે ગંગાના કિનારાના ગામડામાં રહેતા સાધારણ જાતિના માણસોને એમ લાગતું હતું કે આ ભયંકર અંધારામાં રેતીના પટ ઉપર ભૂત-પ્રેત આવીને આવી ડરામણી ચીસો પાડે છે. જેથી અંધશ્રદ્ધાના બળે ત્યાં મદદ કરવા પણ કોઈ ગયું ન હતું.
પંડાઓએ જુલ્મ કર્યા પછી સાતે મડદાંને એક જાડી રસ્સીથી એકસાથે બાંધ્યાં. કોણ જાણે પ્રકૃતિ તેનું પાપ પ્રગટ કરવા માગતી હોય તેમ પંડાઓને કુમતિ આપી રહી હતી. સાતે મડદાંને એકસાથે પથરા અને ઈંટાળાંઓથી બાંધીને ગંગાજીમાં ડુબાડી દીધાં. પંડાઓ મહાલોભી હોવાથી પત્ની અને દીકરીઓએ પહેરેલી નવી સાડીઓ છોડી શક્યા નહીં, જે તેમનું પાપ પ્રકાશવામાં કારણભૂત બની.
મડદાને પાણીમાં ડુબાડી તેઓ નિશ્ચિત થઈ પાછા વળ્યા. પંડાઓએ કેરળવાસીની બધી સંપત્તિનો કબજો લઈ લીધો. આટલું ભયંકર કૃત્ય ઈશ્વરને પણ મંજૂર ન હતું. જે દોરડાથી મડદાં બાંધવામાં આવ્યાં હતાં તે દોરડા પર લોહીના છાંટા પડેલા હોવાથી, પાણીમાં રહેલાં જંતુઓએ દોરડાંને કોતરી નાખ્યાં. છેવટે ઈંટાળાથી અને પથ્થરોથી મડદાં છૂટાં થઈ ગયાં.
ગંગાનાં ધસમસતા પ્રવાહમાં એ મડદાં તણાઈ આવ્યાં. પાણીનો સ્વભાવ છે કે તે જીવતાને ડુબાડે અને મરેલાને તારે. આ સાતે મડદાંઓ તરતાં તરતાં બનારસના સુપ્રસિદ્ધ દશાશ્વમેધ ઘાટ ઉપર આવ્યાં અને ત્યાં પાણીમાં ખોડેલા વાંસડાઓ પર ભરાઈને અટકી ગયાં. આ ઘાટ ઉપર પ્રતિદિન દશ-વીસ હજાર માણસો સ્નાન કરે છે. વારાણસીનો આ સૌથી મોટો ઘાટ છે. પ્રકૃતિએ
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક D 162
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |