________________
દુહા. સાધવી કહે સુણજે સહુ, કરમતણી કહું વાત, કાર્ય અકાર્ય જ આદરે, ન ગણે જાત કુ જાત. ૧ અમે બેહું તુમ જનમથી, મેલ્યા તટિની માંહિ, સૌરી પુર શેઠે ગ્રહ્યાં, કરમે પરણ્યા ત્યાંહી. ૨ વૈરાગ્યે થઈ સાધવી, બંધવ ઈહાં તુજ ભોગ, તિણે સગપણ સહુ નીપનો, હૈ હૈ કર્મના જોગ. ૩ જ્ઞાને કરી જાણે અછું, હું સઘળી એ વાત, એ કારણ એવું બન્યું, રહેશે જગ વિખ્યાત. ૪ તે નિસુણી ચિત્ત ચમકીયા, મન ભેદ્યો વૈરાગ, બૂડ્યા કાલ અનાદિથી, ભવ નિધિ ન લહ્યો તાગ. ૫
ઢાળ ૫ તારો હો અમ તારો તરણ જહાજ;
સાચી હો હવે સાચી પોતાવટ ગણોજી. દાહો હો હવે દાખો અમ ઉપગાર;
સાચો હો હવે સાચો આલંબન તુમ તણોજી. ૧ વિષયે તો ઘણું વિષયે તીવ્ર પરિણામ;
સેવ્યાં હો ઘણું સેવ્યાં, અઢારે ઉજમ ભરેજી; કરમ હો ઘણું કરમ નચાવે મુજ;
નચવ્યો હો ઘણું નચવ્યો મરકટની પરેજી. ૨ દુષ્કત હો મેં દુષ્કૃત સંચ્યો સંચ;
| મુંદ્ય હો મેં મુંદ્યો સુકૃત ખાણનેજી, અતિ ઘણું હો જે અતિ ઘણું પાપનું કામ;
પહોંચીશ તો પહોંચીશ, અપઈઠાણનેજી. ૩ દરિસણ હો તુમ દરિસણ અનુભવ ગેહ;
ફેડે હો જે ફેડે ભવભય તાપનેજી; ભાષા હો તવ ભાષાસમિતિએ વેણ;
સાધવી હો કહે સાધવી ટાળવા પાપનેજી. ૪ મેલો હો હવે મેલો સકલ ઉપાધિ; // સઝાય સરિતા
૧૭
