________________
-
अथ श्री संघपट्टका
-
१९४५)
होय तथा नित्ये घणुं शबळ एटले घj मलिन बेद प्रायश्चित्त श्रावे त्यां सुधी मलिन चारित्र सहित एवा जे निग्रंथ ते बकुश कहीए.
टीकाः-तथा कुत्सितं शीलं बरणं येषां ते तथा॥ तेपिद्विधा ॥ आसेवनाकषायनदात् ॥ तत्रासेवनाकुशीला ये ज्ञान दर्शनचारित्रतपांसि किंचिदुपजीवंतिकषायकुशीलास्तु ये कोधादिनिः कषायैानादिगुणान् युंजंति अथवा कषायै निादीन् ये विराधयंति ॥ जवो दायोपस्थिता अपीत्यादि लक्षणनाजश्च कुशीला इति ततो बकुशाश्च कुशीलाश्चेति इंजः
अर्थः----वळी कुत्सित एटले निंदित डे चारित्र तेजेमनुं ते कुशील कहीए. ते कुशील बे प्रकारना . तेमां एक तो आसेवना कुशील तथा कषाय कुशील एवा जेदथी. तेमां श्रासेवना कुशील तेने कहीए जे, ज्ञान दर्शन चारित्रने तथा तपने का श्राजीविका रूपे धारण करे, अने कषाय कुशीलतो क्रोधादि कषाये करीने ज्ञा. नादिक गुणने जोमे (नेळवे) अथवा कषाये करीने ज्ञानादिक गुणनी जे विराधना करे अने संसारनो नछेद करवा तत्पर पण थएला इत्यादि लक्षणवाळा डे ते कुशील कहीए. त्यार पढो बकुश ने कुशील ए बे पदनो इंछ समास करवो.
टीकाः तेषामुचिता योग्या यतिक्रिया प्रत्युपेक्षाप्रमार्जनप्रभृतिका साधुसमाचारी तया मुक्ता रहिताये न नवंति।प्रत्यहं यतिकृत्य पमिलेहणा पमज्जणा, निस्किरिया लोय मुंजणा चेव॥