________________
-4
अथ श्री संघपट्टका
(१२९)
टीकाः-यदि ह्येतदनुचितं स्यात्तदा तदज्ञानानंतरं कोपो. पि कर्तुं कथंचित् युज्येत ॥ न चैवं तस्मान्न कोपनीयं ॥ अथ ययेवं मिथ्यापथकथनेन परेषां कोपावि वशंका तदासौ न कथनीय एव ॥ परं संक्लेशहेतोः सत्यस्यापि वचनस्यावक्तव्य त्वेनानिधानात् ॥
अर्थः-जो आ कहे, निश्चे अनुचित होय तो ते जाणवा पडी को प्रकारे कोप पण करवो घटे, पण आ तो एम नथी माटे कोप न करवो. हवे जो एमज होय के मिथ्या मार्गनुं जे कहे तेणे करीने परने कोप नत्पन्न थशे एवी शंका रही , तो ए वात कहे. वीज नहीं. केम जे परप्रत्ये क्वेश उत्पन्न थवा, कारणरूप एवं सत्य वचन पण न बोलवू एम शास्त्र वचन डे.
टीका:-यमुक्तं
सच्चावि सा न वत्तवा, जन पावस्स श्रागमो ॥ श्त्यताह ॥ यस्माद्यतो हेतोर्जेनत्रांत्या साधुसाध्वीश्रावकश्राविका
चैत्यायाकारदर्शनादाईतमेतत्प्रवचन मिति मिथ्याज्ञानेन महि लिंग्यादयस्तत्वत आर्हता उक्तन्यायेन तेषां तथा त्वस्यापाकरणांत् ॥
अर्थः–ते कही देखामे वे जे, जेथी पाप खाने एवी सत्य