________________
+
अथ श्री संघपट्टका
-
उन्नी थइ नथी, पण हमणानो पमतो काळ साधारण रीते पमता काळना करतां कंश्क जूदी तरेहनो होवाथी ते ढुम एटले अतिशय सुमो होवाथी तेने हुँमावसर्पिणी काळ कहेवामां श्राव्यो . श्रावो काळ अनंती अवसर्पिणीयो वीततांज आवे . तेवो आ चालु काळ प्राप्त थयो बे. ते साथे वीरप्रजुना निर्वाण वखते बे हजार वर्षनो नश्मग्रह बेठेलो ते साथे मळ्यो, तेमज तेनी साथे असंयति पूजारुप दशमो अछेरो पोतानुं जोर बताववा लाग्यो. एम चारे संयोगो नेगा थवाथी था चैत्यवासरुप कुमार्ग जैन ध. मना नामे चोमेर फेलावा मांमयो. गुरुश्रो स्वार्थी थश् योग्यायोग्यनो विचार पमतो मुकी जे हाथमां श्राव्यो तेने मुंमीने पोताना वामा वघारवा मांमया, श्रने बेवटे वेचाता चेला लश् विना वैराग्ये तेमने पोताना वारस तरीके नीमवा मांगया.
हवे कहेवत ने के “ यथा गुरु स्तथा शिष्यो यथा राजा: तथा प्रजा" ते प्रमाणे गुरुयो शिथिल थतां तेमना ताबा नी-1 चेना यतिम्रो तेमना करतां पण वधु शिथिल थया. तेथो दवादारु दोराधागा वगेरे करीने लोकोने वशमां राखवा लाग्या, वेपार करवा लाम्या तथा खेतरवामी सुझां करवा तत्पर थया. तेम बतां तेश्रो पोताने महावीरप्रन्नुना वारस चेलामो तरीके ओळखावी पोतानुं मान साचववा मांझया.
श्राणीमेर तेमना रागी श्रावको आंधळा बनी तेमना पंजामां सपमाइ तेओ जे कांश बंधुंचतुं समजावे ते बधुं वगरविचारे अने कार तकरारे हाजीहा करीने स्वीकारवा लाग्या. कारण के खोकोनो
