________________
. अथ श्री संघपट्टकः
(५)
शिथिलाचारनी तेश्रोए हिमायत करवा मांगी ने जे थोमा घणा वसतिवासि मुनिश्रो रह्या हता तेमनी अनेक रीते श्रवगणना करवा मांगी.
देवर्द्धिगणिपर्यंत साधुननो मुख्य गद्य एकज हतो, बतां कारापरत्वे तेने जूदा जूदा नामथी उळखवामां श्रावेल बे. जेमके श रुयातमां तेना मूळस्थापक सुधर्मेगणधरना नामपरथी ते सौधर्मगद्य कहेवातो हतो. त्यार केके चौदमा पाटे सामंतनद्रसूरिए वनवास स्वीकार्यों एटले ते वनवासि गन्ह कदेवायो. त्यारकेमे कोटिमंत्रजापना कारणे ते कोटिकग कद्देवायो बे. बतां तेमां अनेक शाखा छाने कुळो यया पण ते परस्पर विरोधी इता. केमके कोने पण पोताना गहनो या शाखानो या कुळनो श्रंकार अथवा ममत्वजाव न इतो. पण चैत्यवास शरु यतां तेमणे स्वगद्यनां वखाण अने परगडनी हेलना करवा मांगी एटले रसपरस विरोधी गडो उन्ना थया.
गच्छ शब्दनो मूळ अर्थ ए बे के गच्छ अथवा गए एटले साधुननुं टोलुं. माटे गन्नु शब्द कंद खराब नथी, पण गड माटे अहंकार, ममत्व के कदाग्रह करवो तेज खराब बे. बतां चैत्यवासमां
वो कदाप्रद वधवा मांगयो. या उपरथी तेश्रोमां कुसंप वध्यो, ऐक्य त्रुटयुं. दवे एक गछमांथी चोरासी गड थर पड्या. तेश्रो एकमेकने तोवा मंगा ने श्रा रीते समाधिमय धर्मना स्थाने. कलह कंकाशमय अधर्मनां बीज रोपायां.
पांचमा श्रारारुप अवसर्पिणी काळ एटले पमतो काळ तो हमेशां आव्या करे बे पण गाउ कां या जैनधर्ममां खावी धांधळ
