________________
-48 अथ श्री संघपकः
( ५७५ )
सिद्धांतात् ॥ सतश्चोत्पादानुपपत्तेः ॥ क्षणिकैकां तिवा दिनामपि सौगतानां मते असते वसतापि कारणेन कार्यं न जन्येत अस देवकारणे कार्यमित्यभ्युपगमात् ॥ तथा च कारणे सर्वथा कार्यानन्वयान्मृत्पिंमादपि घटो नोत्पद्येत ॥ नृत्पादे वातंत्वा दिज्योप्युत्पद्येत ॥ श्रकारणत्वाविशेषादिति ॥
सद्रूप
अर्थ:---वळी एकांतपणे वस्तुनुं सद्रूपपणुं तथा पहुं अंगिकार करनारने मते कोइ प्रकारे विशेषनो प्रसंग नथी. एटले ए वे मतमां बराबर स्वदोषनो प्रसंग यावे बे, तेज देखामें बे. जे नित्य एकांतवादि एवा सांख्यमतने विषे जेम असत् एवा मृति. काना पिंक घट नथी नृत्पन्न थतो तेमज विद्यमान एवा पण मृत finah घट नहि उत्पन्न थाय. केमजे सत् एवुंज कार्य कारण
वो ते सांख्यमतवाळानो सिद्धांत बे ने जे सत् बे तेनी उत्पतिनी सिद्धिबे ए हेतु माटे क्षणिक एकांतवादि एवा पण बौमतने विषे असत् थकीज जेम कार्य उत्पन्न नथी यतुं एम सकारणथी पण कार्य नहि उत्पन्न याय. केमजे कारणने विषे असत् कुंज कार्य एम मनुं अंगिकार करवापणुं बे. वळी कारणने विषे सर्वथा कार्यनो अन्वय नथी एवो तेमनो मत बे माटे मृतिकाना पिंथी पण घटनी नृत्पत्ति नहियाय अथवा तो तंतु प्रभुखथी पण घटनी उत्पत्ति थवी जो ए. के मजे प्रकारणमां विशेषपणुं तेमना मतमां नथी माटे.
टीकाः अत्र च बहु वक्तव्यं ॥ तच्चाप्रकृतत्वान्नोच्यते ॥ एवं चाप्रमाशिकैकांत विषयतयोपपद्यते तत् ज्ञानस्याऽज्ञानत्वं ॥
-