________________
+
अथ श्री संघपट्टका
PR
AAAAAAnam.oron
कारणनाव सिक थशे. वळी घट जेम जळ लाववारुपी कार्यने करे डे तेम उढवा पहेरवा प्रमुख पटादिक, पण कार्य करे. पण ते कार्य तो घटथी यतुं नथी, माटे सद्रूप एवाज पदार्थ डे एम एकांत पक्ष सिक न थयो. हवे बीजो विकल्प जे पदार्थ मात्र एकांतपणे अ. सद्रूप ले ते पण सिद्ध थतो नथी. केमजे जो एकांत असदूपनो अंगिकार करीए तो घटने पररूपनुं असत्पj डे तेमज पोताना रूपनुं पण असत्पणुं प्राप्त थशे. त्यारे गर्दनना शिंगमानी पेठे अत्यंत अन्नावनो प्रसंग थशे. त्यारे जळ नरवानुं जेने प्रयोजन .ते घटने अर्थे नहि प्रयत्न करे. केमजे ते घटना स्वरूपनो अत्यंत नाव बे, माटे समस्त अर्थ क्रियानो विरह प्राप्त थयो ए हेतु माटे..
टीकाः तस्मादेकांतेन सदसत्वान्युपगमे जावस्यार्थक्रिया नुपपत्तेरुजयरूपं वस्त्वज्युपगंतव्यम् न च सदसत्वयोरन्योन्य विरोधेनैकत्र समावेशाजावानोनयरुपता नावस्य संगबत इति वाच्यं ॥नावस्य स्वरुपेण सदसत्वान्युपगमे हि स्याधिरोधः खरू. पपररूपान्यां तु तदन्युपगमे कानुपपत्तिः॥
...: अर्थः----एकांतपणे पदार्थ- सद्रूपपणुं अंगिकार करे तो अथवा एकांतपणे पदार्थनुं असद्रूप अंगिकार करे तो पदार्थ मा. बनी अर्थ क्रिया न थाय. माटे वस्तु मात्र, सद्रूप तथा असद्रुप अंगिकार करवू. त्यारे प्रतिवादी बोल्यो जे जो एक वस्तुनुं सदूपपणुं तथा असद्रूपपणुं ए बे अंगिकार करशो तो एक बीजा साथे विरोध थवाथी एक वस्तुने विषे बेनो समावेश नहि थाय माटे बेस रुपनो अत्यंता नाव प्राप्त थशे. त्यारे सिद्धांतो बोम्योजे