________________
(५५६)
* अथ श्री संघपट्टकः
-
सर्वस्थानां गुणाना मवगमनमतोऽहाय मिथ्यात्वमस्मा। तस्माद् भूयो नवाधिनमणमिति गुणिद्वेषधीर्वजनीया ॥ .
अर्थः-ए प्रकारे गुणवमे शोजता मुनिने विषे द्वेष करवो युक्त नथी केमजे अतिशय उंगे एवो पण ते मुनिनो क्षेष ले तेने सकल गुणीजनने विषे रहेलो जे शेष ते रुपपणुं डे ए हेतु माटे अनंत जव ब्रमणनिबंधनपणुं ने ए हतु माटे, एटले एथी अनंतो जव ब्रमण थाय एवो कर्मबंध थाय जे. ते वात शास्त्रमा कही जे श्रपार बुझिवाळा महागुणी साधु पुरुषो केवा ले तो समकितवाळा तथा ज्ञानवाळा तथा शीलवाळा तेवा मुनिनने विषे रहेला जे गुण तेने विषे जे वेष करवो ते वस्तुताए. गुण गुणीनुं अन्नेदपणुं ए हेतु माटे सर्वे गुणोजनना गुणनो अवगणना थमाटे एथी शीघ्र मिथ्यापणुं प्राप्त थाय ने तेथी वारंवार जव समुजमां नवज्रमणपणुं थाय ए हेतु माटे गुणी पुरुषो नपरथी केष बुद्धि त्याग करवी.. .
टीका:--सिकांतेऽप्यन्निहितं ॥ नरहेरवयविदेहे, पंनरस. वि कम्मलुमिया साहू ॥ एकंमिहीलियंमि, सबे ते हिलिया हुँ ती ॥ संतगुणडायणा खनु परपरिवाय हो अलियंच ॥धम्मे वि बहुमायो, साहुपन से य संसारो॥ ततःप्रेदावता गुणिषु. बहुमान एव कर्त्तव्यो न केष इति वृतार्थः॥३१॥
अर्थः-ते वात सिद्धांतमां पण कही जे जे जरत औरवत तथा विदेह तेमां पत्नरकर्मभूमियो . तेमां एक साधुनी जो दीखना करे तो सर्व साधुनी होलना करी एम थाय ने बता गुण आवा
