________________
- अथ श्री संघपट्टकः
( ५२७)
आज अरिहंतनो मारग वे ए प्रकारनी बुद्धिए मूढ पुरुषोनी प्रवृत्ति बे, पण विधिमारगना जाण पुरुषोनी प्रवृति यती नथी केमजे तेजा पुरुषो तो सन्मार्गने विषे अंगिकार करेला जे जिन देवता तेनुंज ग्रहण करे बे ने विधि मारगने विषे प्रवृत्तिरूप जे विशेष धर्म तेव जैन मतने ओळखीने तेने विषे प्रवर्त्ते बे. वळी या जगाए च शब्द बेतेन या प्रकारे अर्थ बे जे वळी लोक प्रवाहे या जैनमत बे एम जालीने केला मुढ पुरुषो या कुमार्ग बे एम केवळ कही शकताज नथी, एटलुंज नहि किंतु एटले त्यारे शुं करे बे? तो ग्रहण पण करे बे. एटले पोते मानेतुं मुकता पण नथी अहो आ तो मोटी खेद नरेली वात वे एम हो शब्दनो अर्थ बे.
टीकाः -- पुरं तदशमाश्चर्यस्थ
दुःखावसानांत्याश्चर्यस्य विस्फूर्जितं विजृंजितमेतदिति ॥ कथमन्यथा कुपथस्थाप्येतस्य बहुमुग्धजनोपादेयतास्यादतः कष्टमेतद्यदद्याप्ययं कुमार्गोऽस्खलित प्रसरोनुवत इति वृत्तार्थः ॥ २८ ॥
अर्थ :---दुःख एज बे अंतेफळ जेनुं एवं पूर्वे सर्व क ते दशमा आश्चर्यं प्रगटपणुं बे एटले दशमा आश्चर्यनो महिमा बे ने जो एम न होत तो ए कुमार्गनुं घया लोक केम ग्रहण करत. ए हेतु माटे एमोटी कष्टकारी वात थइ बे जे हजु सुधी पण ए कुमार्ग एवो चाले बे जे जेनो पसार खलना पामतोज नथी. एक बीजा पठवा चाल्यो आवे बे ए प्रकारे आ काव्यनो अर्थ यो शव
टीका:--- सांप्रतं मुग्धजनान् प्रति खमतं मोक्षपयतयादि