________________
8. अथ श्री संघपट्टक
-
(१२७)
भाषण करनारनुं ते स्थानमा व्याख्यान आदिक करवानो अधिकार थाय तेणे करीने जेटलो उत्सूत्रनापिनो संतान लेते तथा जेटलां जिन मंदिर ते सर्व जगामां तेनी देशनाए करीने प्रवर्तेला लोको तेमने तथा तेना अनुक्रमे तेमना शिष्यो प्रवर्ने तेमने तथा श्रावकने ए सर्वेने संसाररूप कूवामां पमवानो प्रसंग थशे. .
टीकाः-अतएव कथंचिदगत्यानपाश्रयेगतानां सुविहितानांमानुत्तद्देशनाकर्णनात्संशयादिना सत्पथविप्रतिपतिरिति तदनाकर्णनाय तत्प्रतिघातश्रवणस्थगनादयः प्रकाराः सि. कांते प्रदर्शिताः॥
अर्थः-ए हेतु मादे को प्रकारना अवश्य काम वास्ते ते. मना नपाश्रयमां गया जे सुविहित साधु तेमने तेमनी देशमा सां. जळवाथी संशयादिकवमे सन्मार्गर्नु विरुष्पणुं थाय ए हेतु माटे ते देशना न संजळाय तेने अर्थे तेनो विघात करवो, कान ढांकी देवा, कोर शब्द काने न पम्वा देवा इत्यादि प्रकार सिद्धांतमां दे. खामया बे.
टीकाः-यदाह ॥ एमेव अहाबंदे पमिहणणाजाण अजयपकना ॥ गणगिनिसामे सुवणाहरणाय गहिएणे ॥ तस्मा
प्रविधिचैत्ये तेषांक्रम इति॥ तथा नच स्नात्रं रजन्यां सदा॥ प्रा - गदर्शित दोषसंदोहात् सदेति सर्वकाल मित्यर्थः ॥ - तेन कदाचित्कस्य श्रीमहावीरमोककल्याणकस्नात्रस्याप्याधु:
