________________
- अथ श्री संघपट्टकः
करीने निरंतर चैत्यनी पूजा अर्चादिक चिंताये करीने तथा तीर्थनी प्रभावनाये करीने अतिशे पुण्य उपार्जन करवानो संजव बे ए देतु माटे, ने ते श्रावकनो उद्धार कर्या विना तो प्रवचननो उच्छेद थवानो प्रसंग बे ए हेतु माटे द्रव्यनो अंगीकार ते तो आधुनिक मुनिने संगत बे, एटले करवो घटतो होय ने शुं ! एम जणाय बे.
(१८)
टीका:- तथा श्रावकस्वीकारोप्यद्यतन मुनीना मुत्सर्गापधादपदवी विदुराणां न निर्युक्तिकः ॥ पूर्वं हि कालस्य सौस्थ्यादतिशयवरपुरुषबाहुल्यात् कुतीर्थ्यानामपीयस्त्वात् लोकस्य प्रायेणासं क्लिष्टत्वात् च जैनमतबाह्या अपि जनाः सितांब रनिकुभ्यः सबहुमानं निक्षा दिकं व्यतरिष्यन् ॥ सांप्रतं तु प्रादुर्भवद्भूरिकृतीर्थिकसार्थकुमत कदर्शितांतकरणतया जैनमावैमुख्येन तेषां तथाविधश्वेतांवरदी काया श्रावात् ॥ श्रतः श्राद्धस्वीकारं विना निक्षावातेरनुपपत्तेः युक्तं संप्रति तस्वीकारः ॥
अर्थः- वली ते लिंगधारी सुविहित प्रत्ये बोले बे जे श्रा कालना उत्सर्ग अपवाद मार्गना जाणनार मुनिने पोताना श्रावक करी राखवा ते युक्त बे ॥ केम जे पूर्वे तो काल सारो हतो ने अतिशयशाली घणा मोटा पुरुष हता ने कुतीर्थिक घणा Jar दता. ने लोक पण प्राये सारा हता ए हेतु माटे जैन मत विनाना पण लोक श्वेतांबर साधुने बहु मान सहित निक्षादिक थापता धने या कालमां तो प्रगट थयो जे घणो कुतीर्थिकनो समूह तेनो जे कुंमतं तेणे करीने कदर्थना पाम्यां जे अंतःकरण ते हेतु माटे तेमने ते प्रकारे श्वेतांबर साधुने आपवानी इच्छानो पण अनाव