________________
૨૨૦
ઉપમિતિ કથા સારોદ્ધાર
આ પ્રસંગ જોઈ મને પણ આનંદ થયે. મને થયું કે કેઈ પણ રાજકુમારને જોઈ મંજરી કદી પ્રસન્ન બનતી ન હતી. આને પ્રસન્ન કરવું સહેલું ન હતું. છતાં આવી દુષ્કરdષાને આ રાજકુમારે પ્રસન્ન બનાવી દીધી છે. ધન્ય છે આ રાજકુમારને.
અહાહા ! આ રાજકુમારનું રૂપ કેવું સુંદર છે. લાવણ્ય કેવું મઘમઘી રહ્યું છે? શરીરની સુડોળતાએ તે કમાલ કરી છે. ધન્ય છે વિધાતાને જાણે નિરાંતના સમયે એણે આ રાજકુમારને કંડારેલો લાગે છે.
અમારી આ મંજરીને અને આ રાજકુમારને વેગ સંબંધ થાય તે ઘણું સરસ લેખાશે. કામદેવ અને રતિ જેવી સુગ્ય જોડી જામશે. વિધાતાએ સમય લઈને આ યુગલ ઘડી કાઢ્યું લાગે છે. આ બંનેની નજરો મલી ગઈ છે. એક બીજાના પ્રેમની આપ-લે થઈ ગઈ છે. ચાલો, આપણે જે કાર્ય માટે સફરે નિકળેલા તે કાર્ય પાર પડયું.
હું વિચાર કરતી હતી એટલામાં મનમા રાજકુમાર અને એને મિત્ર બંને ઉભા થયા. એ ઉપવનની બહાર ચાલ્યા ગયા. મંજરીનું નિધાન છીનવાઈ ગયું હોય, સર્વસ્વ ચાલ્યું ગયું હોય એવી એ વિહળ બની ગઈ. મન વિનાની એ બની ગઈ. જલવિનાની મીન જેવી એની દશા બની ગઈ ' મેં કહ્યું, બહેન મદનમંજરી! તને આ રાજકુમાર ગમી ગયે લાગે છે. આપણે માત-પિતા પાસે જઈએ. આ વાત જણાવીએ. એઓ જરૂર અનુમતિ આપશે જ. આ રાજકુમાર સપ્રદપુરના રાજા શ્રી મધુવારણના સુપુત્ર જ હેવા
