________________
[२५
कल्पान्तर्वाच्यः ] .
स्वप्रफलम् पढमप्पहरे दिट्ठो सुमिणो संवच्छरेण देइ फलं । बिय-पहरे छम्मासे ततीय-पहरे ति-मासेणं ।। २६३ ॥ तुरिए पहरे दिट्ठो मासेणं फलइ सो पुणो सुमिणो। .. चरम-निसा घडिया दुय दिट्ठो दसमेण दिवसेणं ।। २६४ ॥ सूरोदये य दिट्ठो सिग्धं फल-दायगो भवे सुमिणो। नस्सावो दुस्सुमिणो इयरो सावो गुरुजणस्स ॥२६५॥ जुग्गस्सावाभावे गो-कण्णे पविसिऊण तं पि वए। गो-वसह-कुंजराणं पासाय-गिरिग्ग-सुतरूणं ।। २६६॥ आरोहणं पसत्थं रुइयं विट्ठाणुलेव मह-मरणं। गमणागमणं भव्वं सुमिणे दिटुं समक्खायं ।। २६७॥ अन्नं दीवं पउमं कन्न-छत्तं तहावरं हारं । झयमाभरणाइयं इट्ठ-सिद्धिं पयासेइ ॥२६॥ जो पासइ सुविणंते निवई कुंजरं हयं। सुवण्णं वसहं गावं कुडुंबं तस्स वट्टइ।।२६६॥ जीहा-छए सिर-च्छेए हंति सामज-संपया। लिंग-च्छेएण सोहग्गं मच्चू कण्णाइ छेयओ ।। २७०॥ . माणुसाणि य मंसाणि सुविणंते जो य भक्खए। हरियाणि य पक्काणि सुणू तस्साऽवि जं फलं ।। २७२ ।। पाए पंच-सई लाहो सहस्सं बाहु-भक्खणे। रज्जं सय-सहस्सं वा लब्भइ मुंड-भक्खणे ।। २७३ ॥ केसा जस्स विसीयंति दंता जस्स पडंति य। धण-नासो भवे तस्स पीडा वा वि सरीरजा ।। २७४ ॥ उवद्दवंति जं सुत्तं सिंगिणो दाढिणोपि वा। वानरो वा वराहो वा भवे राय-कुला भयं ।। २७५ ॥ छदि मुत्तं विट्ठ सुक्कं रुहिरं सुरं पिये पस्से। तेणाणुलिंपइ जो धण-विजा वट्टए तस्स ।। २७६ ॥ गिहगोधिगा भुजंगा सयपदिगा कीडिगा फुडं जस्स। पविसंति कण्ण-मज्झे स विणस्सइ कण्ण-रोगेणं ।। २७७॥