________________
તેરમા શતકની સઋય ભાનવિજયક્ત). (રાગ ખંભાતિઃ સીત હરી રાવણ જવ આવ્યો – એ ઢાલ) ઉદિતોદિત ઉદયવાન) પુરૂષા અવિરોધેસવિ પુરૂષારથ સાધે રે, રાજઋદ્ધિ લીલા અનુભવતાં વિષય-કષાય ન સાંધે રે, ભવિકા ! (ભવિ પ્રાણિ રે) ચરમ રાજર્ષિ વંદો રે. જેણે મનમાંહે વિવેક ધરીને ઉમૂલ્યો ભવકંદો રે... ભવિકા ૧ સિંધુ સૌવીર પ્રમુખ જનપદનો સોલ દેશનો રાય રે, વીતભય આદિ ત્રણસે નગરનો વળી ત્રેસઠ કહેવાય રે... વિતિભય આદિ પૂત્ર વિણ્યસે ત્રેસઠ જસ કહિવાય રે) ભવિકા ૨ મહસેનાદિ મુગુટ બદ્ધ દશનો રાયા રાય વિરાજે રે રાય ઉદાયન શ્રમણોપાસક રાણી પ્રભાવતી પદ્માવતી) છાજે રે... ભવિકા ૩ એકદા પૌષધમાંહે ચિંતવે રામ-નગર ધન્ય તેહરે, જિહાં જિન વિચરે તે ધન્ય રાજાદિક વીરને વંદે જેહરે... ભવિકા ૪ Uહાં આવે તો હું પણ વંદુ જાણિ એમ વિચાર રે, ચંપાથી જિન વીર પધાર્યા કરતાં સુપરિ વિહાર રે... ભવિકા ૫ વાંદી દેશના નિસુણી રાજા ચારિત્ર લેવા ઉમાહ્યો રે, અભિચિકુંવરને રાજ સોંપવા આવે નિજ ઘર ધાયો રે.. ભવિકા ૬ મારગે જાતા ચિતવે ઉદાયી પુત્ર એક જ (અભિચિ એક જ સુત) મુજ વહાલો રે, રાજ્ય ભોગવી ભોગ લોલુપી નરકે જાશે ઠાલો રે... ભવિકા. ૭ એમ વિચારી કેશી ભાણેજને આપે રાજ્ય વિશાલ રે ચારિત્ર લેઈ કર્મ ખપાવી સિદ્ધિ પહોંચ્યો મયાલ રે... ભવિકા ૮ અભિચિકુમાર મનમાંહે દૂણો જઈ કોણિકને સેવે રે, દેશવિરતિ પાળીને અંતે અણસણ પક્ષનું લેવે રે. ભવિકા ૯ તાતણ્યું વેર વિના આલોઈ ભુવનપતિમાં જાય રે, મહાવિદેહમાં મોક્ષે જાશે (ઉપનિ વિદેહે સિઝસ્પે) અદ્ભુત વ્રત મહિમાય રે... ભવિકા ૧૦ ભગવતી તેરમે શતકે ભાખ્યું એ ઋષિરાજ ચરિત્ર રે માનવિજય ઉવઝાય પ્રકાશી કીધો જન્મ પવિત્ર રે... ભવિકા ૧૧
૧૧૪
શ્રી ભગવતીસૂત્ર-વંદના
