________________
૫૭૦
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ ફિકર રાખવી. સુવર્ણ ધન-સહિત વિચરતો હોવા છતાં હું ગ્રન્થ-ગાંઠ-ધન વગરનો છું, નિગ્રન્થ છું-એમ પ્રકાશિત કરે. (૩૫૭) નખ, દાંત, કેશ, રોમ અને શરીરની શોભા સારી દેખાય તેમ કરે, ઘણા જળથી અયતનાથી હાથ-પગ ધોયા કરે, અયતના કરતો હોવાથી ગૃહસ્થ સરખો છે, પલંગ વાપરે, સંથારા ઉત્તરપટ્ટા સિવાય અધિક ઉપધિ સંથારામાં વાપરે; (૩૫૮) અચેતન કાષ્ઠ માફક ઘસઘસાટ આખી રાત્રિ શયન કરે અને સ્વાધ્યાય ન કરે, રાત્રે પ્રમાર્જન કર્યા સિવાય વસતિમાં ચાલે, ઉપાશ્રયમાં પ્રવેશ-નિર્ગમનમાં નિસિહિઆવસિયા ન કહે, (૩૫૯) વિહાર કરતા વિજાતીય ૨જ પૃથ્વીમાં સંક્રમ થયા પહેલાં પગની પ્રમાર્જના ન કરે, ધૂંસરા પ્રમાણ ભૂમિમાં જોયા વગર ઇર્યાસમિતિના ઉપયોગ વગર ચાલે, પૃથ્વી, જળ, અગ્નિ, વાયરો, વનસ્પતિ અને ત્રસ જીવોને વિષે યતના વગર નિરપેક્ષપણે તે જીવોને નિશંકપણે ઉપમર્દન-ખૂંદતો ચાલે. (૩૬૦) મુખવસ્ત્રિકા જેટલી અલ્પ કે સંર્વઉપધિનું પ્રતિલેખન કરતો નથી, દિવસે સ્વાધ્યાય કરતો નથી. આગળ સ્વાધ્યાય કહી ગયા, તે રાત્રે પુનરાવર્તન કરતો નથી, અથવા રાત્રે પુનરાવર્તન, દિવસે વાંચનાદિક સ્વાધ્યાય કરતો નથી, રાત્રે સર્વ ઊંઘી ગયા હોય, ત્યારે મોટા શબ્દથી બોલવાના સ્વભાવવાળો, ઝગડો કરનાર, તોછડાઈથી મોટાની લઘુતા કરે, ગંભીરતા ન રાખે, ગચ્છમાં માંહેમાંહે કુસંપ કરાવે, તેમાં આનંદ માનનારો. (૩૬૧)
બે કોસ ઉપરાંત દૂરથી વહોરેલ આહાર-પાણી વાપરે, ત્રણ પોરુષી પહેલાં વહોરેલ કાલાતિક્રાન્ત આહાર-પાણી વાપરે, નહિં વહોરાવેલ વાપરે, સૂર્યોદય પહેલાં અશનાદિક અથવા ઉપકરણ વહોરે, આવા પ્રકારના સાધુ પાસસ્થાદિ કહેવાય. (૩૬૨)
ठवणकुले न ठवेई, पासत्थेहिं च संगयं कुणई । નિષ્વમવજ્ઞાળો, ન ય વેદ-મખ્ખળાસીતો ||રૂ૬૩|| यइ य दवदवाए, मूढो परिभवइ तहय रायणिए । પર-પરિવાર્ય શિøર્ફ, નિદ્ગુર-માસી વિજ્ઞ-સીતો ||રૂ૬૪|| विज्जं मंतं जोगं, तेगिच्छं कुणइ भूइकम्मं च । અવર-નિમિત્ત-નીવી, આરંમ-પરિાદે રમઽ ||રૂદ્દઙ||
कज्जेण विणा उग्गहंमणुजाणावेइ दिवसओ सुअइ | અગ્નિયનામ મંગર, રૂલ્થિ-નિસિપ્નાસુ અમિર્મદ્ ||રૂદ્દ।।