________________
અંતને સાથી ૪ નણંદ આદિની માફક પરંપરિવાદવશ ધ્યાન થવાથી; (૫૨)
જ્યોતિર્યશાને હણી તેને દેષ બીજા (અંગઋષિ) પર ચઢાવનાર રુદ્રકની માફક પરદુષણવશ ધ્યાન થવાથી; (૫૩) દ્વિપાયનની માફક કેઈના પ્રાણીઓના નાશને માટે આરંભવશ ધ્યાન થવાથી; (૫૪) વિષના તીવ્ર અભિલાષી, પરંતુ માતાની આજ્ઞાથી દીક્ષા પાળનાર ક્ષુલ્લક સાધુની માફક સંરભવશ ધાન થવાથી; (૫૫) રાજાના અંતઃપુરમાં જઈ પરસ્ત્રીસેવનમાટે અલંકાર સહિત હણાયેલ માણસના મૃત્યુને સારૂં માનનાર લેકની માફક પાપાનમેદનાવશ ધ્યાન થવાથી;
(૫૬) પાપ માટે હિંસાના કારણભૂત વસ્તુઓ બનાવનાર નંદમણિયારની માફક અધિકરણવશ ધ્યાન થવાથી; (૫૭) ઔધક આચાર્યને અસમાધિમરણ ઈછનાર અને તે કારણે ક્ષુલ્લક સાધુને પહેલાં ઘાણીમાં પીલનાર પાલકની માફક અસમાધિ-મરણવશ ધ્યાન થવાથી; (૫૮) પહેલાં શુભ ધ્યાન હેવા છતાં અશુભ કર્મોદયે અશુભધ્યાનવાળા કૃષ્ણની માફક કર્મોદયવશ ધ્યાન થવાથી, (૫૯) માન, પૂજાના અભિલાષથી આર્ય મંગુની માફક ઋદ્ધિગારવવશ ધ્યાન થવાથી; (૬૦) સારૂં ભેજન મળવારૂપ રસગારવવશ ધ્યાન થવાથી;
(૬૧) પગલિક સુખની અભિલાષાએ સાતાગારવવશધ્યાન થવાથી; (૬૨) અવિરતિ સારી માની મેતાર્યમુનિની માફક અવિરતિવશ ધ્યાન થવાથી; (૬૩) ચિત્રનામના પિતાના જ સાધુના વારવા છતાં બ્રહ્મદત્ત ચકવતના જીવ સંભૂતિએ ચક્રવતીની ઋદ્ધિ ભગવ્યા વિના મેક્ષ પણ ઈચ્છતે નથી,
