________________
૨૦૪
[ શ્રી વિજયપદ્મસૂરિષ્કૃત
ઝડપાઈ જતા પુરૂષોને ઉદ્દેશીને અહિં કવિ ઉપદેશ આપે છે કે-હે ભાઈ! તું ધર્મ કરવાને માટે તારીખા ઉપર તારીખા નાખ્યું જાય છે પણ વિચાર તેા કર કે કાળ કયારે આવીને ઝડપી લેશે તેની તને ખબર છે? અને દુનિયાનાં બધાં કામ પૂરાં કાઇએ કર્યો છે ? એ તા સદાકાળ અધૂરાં જ રહેવાનાં. માટે હું મનુષ્ય! તું ધર્મ કાર્ય કરવામાં એ રીતે કાળ વિલંબ કરીશ નહિ એ આ લેાકનુ રહસ્ય છે. ૩૬
અવતરણ—જગતમાં મોટા મેટા સમથ પુરૂષા પણ કાળના ભાગ થઈ પડયા છે તેા ખીજા સાધારણ મનુષ્યાની શી વાત? તે સબંધ ગ્રન્થકાર આ ગાથામાં જણાવે છે—
E
૧
२
૪
૩
૧
बद्धा येन दशाननेन नितरां खट्वैक देशे जरा ।
૧૧ ७
૧૨
૯
૧૦
द्रोणाद्रिश्च समुध्धृतो हनुमता, येन स्वदोललया ||
૧૭
૧ E
૧૫ ૧૩ ૧૪
૧૮
श्रीरामेण च येन राक्षसपतिस्त्रैलोक्यवीरो हतः
૨૧ ૨૦ ૨૨ ૨૪ ૨૩
૧૯ ૨૮ ૨૭ ૨૬ ૨૫ ૨૯
सर्वेऽपि गताः क्षयं विधिवशात्काऽन्येषु तद्भो कथा ॥ ३७॥
વજ્ઞા=બાંધી
ચેન=ો (જેણે) વાનનેન રાવણે નિતમાંઅત્યન્ત
=
ઘરવેરો ખાટલાના એક લાગમાં (પાયે)
ના=વૃદ્ધાવસ્થા
દ્રોળાદ્રિશ્ચ=અને દ્રોણુ પર્યંતને સમુધૃત=ઉખેડી નાખ્યા દમુમતા=હનુમાને
સ્વરો હયાપેાતાની ભુજલીલા વડે, ભુજાબળથી
