________________
૩૨
પયના સંગ્રહ
વામમુઞગેળા, છગ્ગા-નિમ્મીય—પતાઢેળ | भासंति नरा अवसा,
દુસહ દુવાવ–વિમળ ।।૨૦।
અ :- લજ્જારૂપ કાંચલીવાલા, અહુંકારરૂપ દાઢવાલા અને દુઃસહુ દુઃખકારક વિષવાલા કામરૂપી સર્પ વડે ડસાએલા માણસે પરવશ થએલા દેખાય છે. ૧૧૦ लल्लक्क- नरय-वियणाओ, घार-संसार - सायरुव्वहणं । संगच्छइ न पिच्छइ, तुच्छतं कामियसुहस्स ॥ १११ ॥
અર્થ :- રૌદ્ર નરકની વેદનાઓ અને ઘાર સ સાર સાગરનું વહન કરવું તેને પામે છે, પર`તુ કામિત સુખનું તુચ્છપણું જોતા નથી. ૧૧૧ વમ્મદ-સર-ય-વિદ્યો, નિદ્રો નિત્વ રાયપત્તિ । पाउक्खालयगेह, दुग्गंधेऽगसो वसिओ ॥ ११२ ॥ અર્થ :- જેમ કામના સેડે માણ વડે વિધાએલા અને ગૃધ્ધ થએલા વાણીએ રાજાની સ્ત્રીએ પાયખાનાના ખાલની અંદર નાખ્યા ને અનેક દુધને સહન કરતા ત્યાં રહ્યો. ૧૧૨ कामासत्तो न मुणइ, गम्मागम्मपि वेसियाणुव्व । નિઠ્ઠી વેરત્તો, નિયય-મુયા-મુથ-રૂ-ત્તો ॥૩॥ અર્થ :- કામાસક્ત માણસ વૈશ્યાયન તાપસની પેઠે ગમ્ય અને અગમ્યને જાણતા નથી. જેમ કુબેરદત્ત શેઠ તરત
| "
