________________
(૨૪૮) વધારે વૈરાગ્યથી વીર બનીને આઠ પ્રકારના કર્મશત્રુને પ્રેરણા કરીને તે શક્તિમાન બનેલે વીર અસંયમમાં અથવા, વિષય-પરિગ્રહમાં રતિ ન કરે અને સંયમમાં જે અરતિ થાય, અને વિષયમાં રતિ થાય તેથી, વિમન બનીને શબ્દાદિમાં રમણતા ન કરે એટલે, રતિ અરતિ, એ બંનેને છોડવાથી બેદી મનવાળો ન થાય; તેમ, રાગ પણ ન કરે તે બતાવે છે. - જેણે રતિ, અને અરતિમાં મન ન લગાડ્યું તે વીર છે, અરે જે વીર છે, તે પાંચ ઈદ્રિયના વિષયમાં આસક્તિ ન કરે ત્યારે શું કરવું? તે કહે છે___ सद्दे फासे अहियासमाणे निधिद नंदि इह जीवियस्स । मुणी मोणं समायाय, धुणे कम्म सरी रगं ॥२॥ पंतं लूहं सेवंति वीरा संमत्त दंसिणो । एस ओहंतरे मुणी तिने मुत्ते विरए वियाहिए, ત્તિાિ (રૂ. ૧૨) " જેથી રતિ–અરતિને ત્યાગીને મને હર શબ્દ વિગેરેમાં સાધુ રાગ ન કરે, તેમ, ખરાબમાં ઠેષ પણ ન કરે. તે સ્પર્શ વિગેરેમાં પણ સારી રીતે સહન કરેએટલે, મને જ્ઞ શબ્દ સાંભળીને આનંદ ન માને, તેમ, ખરાબ સાંભળીને ખેદ ન કરે, તે પ્રમાણે શબ્દ, તથા સ્પર્શ લીધાથી બીજી ઈદ્રિયના વિષયમાં પણ જાણવું. કહ્યું છે કે –
