________________
૪િ૧ બરાબર સમજાવીને મિથ્યાત્વાદિ કચેરી દૂર કરી સર્વ ઉપદ્ધિથી શુદ્ધને દીક્ષા આરોપીને સામાયિક સંયમમાં દ્રઢ કરીને પાકી ઇંટોના ચેતરા સમાન વ્રતને આપવાં તેના ઉપર મહેલ સમાન આચારને સમજાવવું. તેમાં રહેલે મુમુક્ષુ બધાં શાસ્ત્રરૂપ રત્નોને પ્રાપ્ત કરે છે અને મોક્ષનું સુખ મેળવે છે.
હવે સૂત્ર અનુગમમાં અખલિતાદિ ગુણ લક્ષણવાળું સૂત્ર ઉચારવું તેનું લક્ષણ આ છે. अप्परगंथ महत्थं, बत्तीसा दोस विरहियं जं च । लक्षण जुत्तं सुत्तं, अहिय गुणेहिं उववेयं ॥१॥
થોડા બેલમાં મહાન અર્થને અને બત્રીશ દેષ રહિત લક્ષણયુક્ત આઠ ગુણે કરીને યુક્ત બેલવું. તે આ પ્રમાણે છે. ___सुयंमे आउसं तेणं भगवया एव मक्खायंइह मेगेसिं णो मण्णा भव' (सू० १)
સૂત્રના ગુણો બતાવ્યા પછી પહેલું સૂત્ર ઉપર બતાવ્યું છે “સુયં ” ઈત્યાદિ આ સૂત્રની સંહિતાદિ કમવડે વ્યાખ્યા કરે છે. તેમાં (૧) સંહિતા તે આખું શુદ્ધ સૂત્ર ઉચ્ચારવું જોઈએ તે બતાવ્યું. હવે (૨) પદદ કરે છે. ધુ, મા, માખન ! તેને મળવતા, ઇ બાબાતમ, દૃઢ, gui, નોસંસા, મવતિ, આમાં છેવટનું પદ કિયા પદ છે. બાકીનાં નામ, સર્વનામ, વિશેષણ, વિગેરે છે. પચ્છેદ સૂત્ર અનુગમ કહ્યા પછી હવે સૂત્રના પદાર્થ કહે છે. એટલે મૂળ ગ્રંથકર્તા
