________________
[२७१] सेवेमि संति संपाइमा पाणा आहश्च संपयंति य फेरिसं च खलु पुट्ठा एगे संघाय मावजांति जे तत्थ संघाय मावजंति ते तत्थ परियावजंति, जे तत्थ परियाषजति ते तत्थ उदायंति, एत्थ सत्थं समारभ माणस्स इच्चेते आरंभा अपरिणाया भवंति, एत्थ सत्थं असमारभमाणस्स इच्छेते आरंभा परिणाया भवंति, तं परिणाय मेहावी व सर्य वाउ सत्थं समारंभेजा, णेवण्णे वायुसत्थं समारं भावेज्जा णेवण्णेवाउ सत्यं समारंभंते समणु जाणेजा जस्सेते घाउ सत्थं समारंभा परिणाया भवंति से मुणी परिषणाय कम्मे (सू. ५९)त्तिवमि. ના પૂર્વ માફક સૂત્રાર્થ છે, હવે છ જવનિકાયના વિષયમાં વધ કરનારાઓને અપાય દુઃખ) બતાવીને જીને તેવું દુઃખ ન દેનારાઓને સંપૂર્ણ મુનિપણું બતાવવા માટે સૂત્રો કહે છે,
एत्थंपि जाणे उवादीयमाणा, जे आयारे, ण रमंति आरंभमाणा विणयं वयंति, छंदो वणीया अज्झोववण्णा, आरंभासत्ता, पकरंति संग (स.६०)
પ્રસ્તુત વાયુમયમાં અને અપિ શબ્દથી પૃથિવી વિગેરેમાં પણ જેઓ સમાશ્રિત આરંભ કરે છે, તેઓ કર્મને બાંધે છે. એક જીવનિકાયના વધુમાં, પ્રવૃત્ત થયેલે શેષ નિકાયના વધના
