________________
२७०] દુઃખ દઈ સુખથી જીવવાની ઈચ્છા રહિત સાધુઓ છે. પણ અન્યત્ર નથી કારણ કે આવી ક્ષિાના બેધને બીજે અભાવ छ; मा प्रमाणे ये छते. लजमाणे पुढो पास अणगारा मोति एगे पत्य माणा जमिण विरू वरू वेहिं सत्थे हिं वाउ कम्म समारंभणं वाउ सत्थं समारंभणाणे अण्णे अणेग स्वे पाणे विहिं मति । तत्थ खलु भगवया परिणा पवेश्या, इमस्स चेव जीवियस्स परि वंदण माणण पूयणाए; जाई मरण मोयणाए दुक्ख पडिघाय हेउं से सयमेव वाउ सत्यं समारभति, अण्णेहिं वा चायु सत्थं समारंभावेइ अण्णे वाउ सत्थं समारं भंते समणु जाणति, तंसे अहि आए तंसे अबोहीए सेतं संयुज्झमाणे आयाणीयं समझाए मोचा भगवओ अणगाराणं अंतिए राति एस खलु गंथे एस ख की ... एल खल णिरए, इचत्यं गढिए लोए जमिणं विरूवरू चेहिं सत्थेहिं वाउ कम्म समारंभेणं. वाउ सत्यं समारंभमाणे अण्णे अणेग रूचे पाणे विहिं संति (सु. ५८)