________________
[૧૧૫] છે. બાકીને સૂક્ષ્મ જીવે આપણી બુદ્ધિની બહાર હોવાથી તે જિનેશ્વરની આજ્ઞા પ્રમાણે માનવા જોઈએ કારણ કે તે ચક્ષુએ દેખાતા નથી. અહિ “સ્પર્શ' એ શબ્દ મૂળમાં છે. તેને અર્થ ચક્ષુને વિષય એમ કરે. પ્રરૂપણ દ્વાર પુરું થયું. હવે લક્ષણદ્વાર કહે છે. उव ओग जोग अज्झर, साणे महसुय अचक्खुद सेय। अट्ट विहोदय लेसा, सन्तुस्सासे कसायाय ॥ ८४ ॥ - તેમાં પૃથિવીકાય વિગેરે ત્યાનધિ (એક જાતની ઉંઘ) ના ઉદયથી જે ઉપગ શક્તિ અવ્યક્ત છે તે જ્ઞાન દર્શન રૂપવાળી છે. એજ રૂપે ઉપગ લક્ષણ છે. તથા એગ તે કાયાને એક્લેજ છે. અને દારિક તથા દારિક મિશ્ર તથા કાશ્મણરૂપ વૃદ્ધ માણસની લાકડી સમાન કર્મ ધારી જેને અલંબન માટે વપરાય છે. તથા અધ્યવસાય તે આત્માને સૂકમ પરિણામ વિશેષ છે. અને તે લક્ષણ છે. અવ્યક્ત ચતન્ય પુરૂષના મનમાં ઉત્પન્ન થયેલી ચિંતા વિશેથની માફકતે લક્ષમાં ન આવે તેવા જાણવા તથા સાકાર ઉપયોગમાં સમાવેશ થાય તેવા મતિ, શ્રુત અજ્ઞાનયુક્ત પૃથિવીકાયિક જીવ જાણવા તથા સ્પર્શને ઈન્દ્રિય વડે અચક્ષુ દર્શન પામેલા જાણવા તથા જ્ઞાન આવરણીયાદિ આઠ પ્રકારના કર્મના ઉદયને ભજનારા તથા બાંધનારા જાણવા. તથા લેશ્યા તે અધ્યવસાય વિશેષરૂપ છે. તેમાં કૃષ્ણ, નીલ, કાપત, અને તૈજસ. એ
