________________
‘રામાયણમાં સંસ્કૃતિનો સંદેશ”
૨૧
એક મહોરના પચીસ રૂ. ગણુય તો પણ ૪,૫૩,૬૦,૦૦૦ રૂ. માત્ર જમીન ખરીદવામાં થયા.
તમારું પાપ તમને કરડે છે?
ક્યારેક તમે અન્યાય કરો. અનીતિ કરો. તો ય તમારું “કોલ્યુસ તમને કરડે (બાઈટ) છે ખરું ? “પાંચસો રૂ. ખાતર હું અનીતિ કરી રહ્યો છું. વ્યાજવટાવના ધંધામાં હજાર બે હજાર ખાતર હું લેણદારનું ગળું રહેવાના કામ કરું છું ?” આમ તમારું મન તમને પાપ કર્યા પછી કરડે છે ખરું કે નહિ? અનીતિ કે અસદાચાર આચાર્યા પછી તમને આખી રાત ઊંઘ ન આવી તેવું બન્યું છે ખરું કે નહિ ? ગોળ લગડીઓ ગોઠવીને જેટળી જગ્યા મળી તેમાં વિમળને અનીતિ થતી લાગી તો એણે ચોરસ લગડીઓ કરાવી. આપણને આ રીતે આપણું પાપ જે કોરી ખાતું હોય તો ય આપણે એકવાર જરૂર સાચા માર્ગે આવી શકાશું.
સહુ સાધુ બની જાઓ
આ તાકાત આર્યદેશના માનવોમાં ક્યાંથી આવી ? કારણ? કારણ આ દેશની ધરતી પર આત્મા અને તેના પડ સ્થાનોનું ચિંતન ઘૂમરી લેતું હતું. આ ચિંતનના પ્રતાપે સહુ માત્ર આલોકના જ સુખના ચાહક ન હતા. પણ પરલોકના વિચારને પ્રાધાન્ય આપનારા હતા. એ માટે મુનિજીવન સ્વીકારવું જરૂરી બનતું તો તેયા સ્વીકારવા તૈયાર રહેતા.
હું આજે જ તમને બધાને સાધુ બનાવી દેવાની વાત કરતો નથી. હું ઈચ્છું છું જરૂર; કે તમે બધા ય સાધુ થઈ જાઓ. આજે તો સાધુને જ બધી રીતે મઝા છે. સાધુ પોતાની સાચી સાધુતા દ્વારા પરલોકમાં તો સદ્ગતિ નિશ્ચિત કરે જ છે. પરંતુ આ લોકમાં ય વર્તમાન રાજકારણનો વિચાર કરો તો સાધુ જ સાચો સુખી છે.
માને ગાળો આપતો દીકરો
આજની સ્થિતિ અત્યંત ભયંકર છે. આજે મા-બાપ પોતાના સંતાનોથી ય સુખી નથી, એક મોટા શહેરમાં હું ગયો હતો. ત્યાં એક પચાસ વર્ષની માતા પોતાના ૨૩ વર્ષના યુવાન પુત્રને લઈને મારી પાસે આવીને ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડવા લાગી. મેં કારણ પૂછ્યું. તેણે કહ્યું, “સાહેબ? હું શું કરું? આ ભારો આવડો મોટો દીકરો સાહેબ ! મને ગાળો આપે છે. મેં એને પાળી પોષીને મોટો કર્યો. અને સાહેબ! આજે કઈ કમાઈ આપવાને બદલે એ મને છેલ્લામાં છેલ્લી કક્ષાની ગાળો આપે છે.