________________
૧૭૦
પ્રવચન છઠું કે, “સાંધાવાળાની ગેરહાજરીમાં–તદ્દન બિન અધિકારી એવા તને આમ કરવાનો શું હક્ક છે ?”
બોલો.આ વખતે એ રબારીનો છોકરો ધન્યવાદ ને પાત્ર ગણાય કે ગુનેગાર ગણાય ?
વિષમ પરિસ્થિતિ જ બોલવાની ફરજ પાડે છે
સમગ્ર આર્ય સંસ્કૃતિને આજે ધરમૂળથી નાશ કરવાની ભેદી–અત્યંત ભેદી કાર્યવાહી ચાલી રહી છે. ધર્મો ઉપર અનેક પ્રકારની આફતો આવી રહી છે. સમગ્ર સંસ્કૃતિની રક્ષાની અત્યારે તાતી જરૂરિયાત ઉભી થઈ જણાય છે. આ વિષમ પરિસ્થિતિ જ મને, પેવા રબારીના છોકરાની જેમ લાલ ફાળિયું ફરકાવવાની ફરજ પાડે છે અને માટે જ બીજાઓ બોલે છે કે નહિ એની ચિન્તા કર્યા વગર હું આ બધી વાતો તમારી સમક્ષ રજૂ કરી રહ્યો છું.
તીર્થનાશ માટે ઉદ્યત થયેલા રાવણને રાજર્ષિ વાલિ સખ્ત દણ્ય કરે છે. આ ઘટના અમને સમગ્ર ધર્મ અને સંસ્કૃતિના થતા જતા ભેદી વિનાશના અવસરે બોલવાની પ્રેરણ કરે છે. ધર્મ સંસ્કૃતિને બચાવવા માટે ઝઘડા તો શું પણ જે કાંઈ ઉચિત કરવા જેવું હોય તે કરવું પડે. ભેદી કાર્યક્રમો દ્વારા સંસ્કૃતિનો વિનાશ
રાજષ વાલિ ઉત્તમ કક્ષાના ધર્માત્મા હોવા છતાં એ તીર્થનાશની સંભવિતતાને ચલાવી લેતા નથી. જ્યારે આજે તો તીર્થસ્થાનોનો વિકાસ કરવાના નામે જ તેનો ભેદી વિનાશ કરવામાં આવી રહ્યો છે. ધરતીને આબાદ કરવાના તમામ કાર્યક્રમો પ્રજાને બરબાદ કરવામાં પરિણમી રહ્યા છે.
અલબત્ત, પ્રજા સંખ્યાની દૃષ્ટિએ ઘટી રહી છે તેવું નથી. કારણ મરણોની સખ્યામાં પૂર્વ કરતાં ઘટાડો થઈ ગયો છે. મોટા યુદ્ધો હવે પહેલાંની જેમ થતા નથી. પણ છતાં પ્રજા પોતાની જીવાદોરી સમી સંસ્કૃતિને ઝપાટાબંધ ખોઈ રહી છે; એના પ્રાણસમા પાવિયની ઉપર તો ચારે બાજુથી જીવલેણ હુમલાઓ થઈ રહ્યા છે.
માંક વિકાસના નામે, ક્યાંક એક્તાના નામે, તો ક્યાંક ભેળસેળ કરીને, તો ક્યાંક વળી સંસ્કૃતિના બળવાન તત્વોને-જુદા પાડીને કે ઉત્તેજન ન આપીને-નબળા પાડી દઈને નાશ કરવાના ભેદી કાર્યક્રમો પરદેશી અંગ્રેજોના વફાદાર અમીચંદો અને મીરજાફરો સ્વરૂ૫–આ જ ભારતના—દેશી અંગ્રેજોના હાથે જ નિરાબાધપણે ઝપાટાબંધ અમલી બની રહ્યા છે. અને...ભોળી આર્ય પ્રજા! પોતાના ભોળપણના કારણે જ આ કાર્યક્રમોને વધાવી લેવાની અક્ષમ્ય ભૂલ કરી રહી છે.