________________
કર્મસ્તવનામાં દ્વિતીય કર્મગ્રંથ (૪) અંતર્મુહૂર્ત પછી તેનો વિધ્યાત સંક્રમ પ્રવર્તે છે.
(૫) ઉપશમ સમ્યકત્વનો (અંતરકરણનો) સમયાધિક આવલિકા કાળ બાકી રહે એટલે બીજી સ્થિતિમાં રહેલાં ત્રણ પુંજમાંથી દળિયા આકર્ષ અંતરકરણની છેલ્લી આવલિકામાં ગોપુચ્છાકારે ગોઠવે છે.
(૬) અંતરકરણની એક આવલિકા બાકી રહે એટલે ગોઠવાયેલા ૩ પુંજમાંથી પરિણામના અનુસારે કોઈ પણ એક પુંજ ઉદયમાં આવે છે.
(૭) શુદ્ધ પુંજ ઉદયમાં આવે તો લાયોપશમ સમ્યકત્વ પ્રાપ્ત કરે છે. અશુદ્ધ પુંજ ઉદયમાં આવે તો મિશ્રપણું પામે છે અને અશુદ્ધ પુંજ ઉદયમાં આવે તો મિથ્યાત્વ પામે છે.
(૮) અંતરકરણમાંથી મિથ્યાત્વે જનાર કોઇ મહાભારૂ જીવને મિથ્યાત્વના ઉદયની પહેલાં ઉપશમસમ્યકત્વનો જઘન્યથી એક સમય અને ઉત્કૃષ્ટથી છ આવલિકા કાળ શેષ હોય ત્યારે અનંતાનુબંધીના દળિયા ઉદયમાં આવી જાય તો તે જીવ સાસ્વાદનપણું પામે છે.
(૯) મિથ્યાત્વનો ઉદય હજુ થયો નથી તેથી સમ્યકત્વ ગયું નથી અને અનંતાનુબંધીનો ઉદય થયો છે. તેથી સમ્યકત્વનો કંઇક સ્વાદ હોય મલિન સમ્યત્વ છે. તેથી તેને (સાસ્વાદન સમ્યક્ત) સાસ્વાદન ગુણસ્થાનક કહેવાય છે.
(૧૦) સાસ્વાદનનો કાળ પૂર્ણ થયે જીવ નિયમા મિથ્યાત્વે જ જાય છે.
(૧૧) અન્ય કોઈ જીવ ઉપશમ સમ્યકત્વથી પડી લાયોપશમ સમ્યકત્વ, મિશ્ર, કે મિથ્યાત્વપણું પામે.
(૧૨) આ રીતે અનાદિ મિથ્યાત્વી જીવ ઉપશમ સમ્યકત્વ પામી ઉપશમ સમ્યકત્વની સાથે દેશવિરતિ કે સર્વવિરતિ પણ પામે.
