________________
૧૧
પંથમાં વ્રતપ્રત્યાખ્યાન તપ અને નિષેધ કરી નિશ્ચય માટે અતિ આગ્રહ રાખવામાં આવે છે. છતાં શ્રી સીમંધરસ્વામીની મૂર્તિની પ્રતિષ્ઠા કરાવીને વ્યવહારના આશ્રય ા લે જ છે ! જે વ્યક્તિને પેાતાની દૃષ્ટિએ સામાયિક, પ્રતિક્રમણુ, વ્રતપ્રત્યાખ્યાન આદિની આવશ્યકતા નથી જણાતી. તેને આવી ઉપાસના શા માટે સ્વીકાર્ય છે તે સમજી શકાતું નથી.
તેમણે જે માર્ગ લીવે છે તે કદાચ તેમના પોતાના માટે હિતકર્તા હશે. પરંતુ સમષ્ટિને માટે તે કાઈ પણ રીતે હિતકારી હાઈ શકે નહિ,
શ્રી કુન્દકુન્દ જેવા પૂજ્ય આચાર્યના ‘સમયસાર ' નામના એક જ ગ્રન્થના મંતવ્યેાને આધારે પેાતાના એક નવા પંચ પ્રવર્તાવવા અને વ્યવહારનું પ્રતિપાદન કરનારા તે જ આચાર્યના અન્ય ગ્રન્થા અને તેમના મંતવ્યેને ગૌણુ કરીને માત્ર સમયસાર ગ્રન્થના મંતવ્યેાને જ પ્રધાન કરીને જન-સાધારણની આગળ રજુ કરવા એ ખચીત જ એ મહાન ઉપકારી આચાર્યને અન્યાયકર્તા છે.
જ્યારે શુદ્ધ સ્વદર્શન ઉપર આક્રમણ થતાં હોય અને શુષ્ક અધ્યાત્મવાદને ઉપાદેય માની નિશ્ચયવાદીએ પેાતાના બાહ્ય આડંબરથી જનતાને અવળે રસ્તે દારતા હાય, તે વખતે પાતાનાં દર્શનનું રક્ષણુ કરવાની તેમજ તેમના પ્રતિકાર કરી જનતાને સાચે માર્ગે ખડાવવાની દરેક જવાબદાર વ્યક્તિની ક્રુજ છે. પ્રાચીન સમર્થ આચાર્યાએ પણ ધર્મના રક્ષણ અર્થે અવિશ્રાન્ત શ્રમ વૅઠીને મહાન ગ્રન્થાની રચના કરી છે. આવા ઉત્તમ અનેક ગ્રન્થા આજે પણ વિદ્યમાન છે અને વર્તમાનકાલમાં જનતાને પ્રેરણારૂપ છે. તેમાં શ્રીમન મેવિજયજી ગણી કૃત “ ચુક્તિ પ્રોધ નાટક ’ નામના એક ગ્રન્થ પણ છે. આ ઉપયેાગી ગ્રન્થ સાદ્યંત વાંચવા તથા મનન કરવા અધ્યાત્મવાદી બંધુઓને ખાસ ભલામણ છે.
શ્રી મેવિજયજી ગણીને સત્તાકાલ સેાલમા સૈકાના ઉતરાર્ધે અને સતરમા સૈકાના પ્રારંભમાં હતા. તેમના રચેલા ગ્રન્થાથી સ્પષ્ટ થાય છે કે તે પં. અનારસીદાસના સમકાલીન હતા. તેઓએ જંગ
