________________
શ્રાવકધમ : ૬૭ આદિ શબ્દથી પાન, વસ્ત્ર, ઔષધાદિ આપે, કિન્તુ અકદિ નહિ. શુદ્ધ એટલે ન્યાયથી પ્રાપ્ત કરેલ પણ અન્યાયથી પ્રાપ્ત કરેલ નહિ. ક૯૫નીચ એટલે ઉદ્દગમાદિક દોષોથી રહિત, કિન્ત દેષવાળા નહિ. દેશકાલોચિત રીતિએ એટલે પિતાના ઘેર આમંત્રણ કરીને, પિતા માટે બનાવેલ અનાદિ જનકાળે આપે, કિન્તુ ભેજન કાળ વીતા ગયા બાદ અથવા મુનિની સામે લઈ જઈને કે મુનિ માટે બનાવીને આપે નહિ, - તિથિ, પર્વ અને ઉત્સવ એ સર્વને જેઓએ ત્યાગ કર્યો છે, તેઓને અતિથિ કહ્યા છે, શેષ અભ્યાગત જાણવા. અતિથિની પ્રાપ્તિ ન થાય, તો ભજનકાળે દિશાઓનું અવ લોકન કરવું અને વિશુદ્ધભાવે ચિન્તવવું, કે “જે સાધુઓ પધાર્યા હેત તો મારે વિસ્તાર થાત–એ રીતે બારમા વ્રતની આરાધના થાય છે.
એ પ્રત્યેક વ્રતના પાંચ પાંચ અતિચારે કહ્યા છે, તેને જાણી, સમજી, નિરતિચારપણે વ્રત પાલન કરવાને ઉદ્યમશીલ બનવું, એ સંપૂર્ણ હિતાવહ છે.
દેશથી ભંગ તે અતિચાર છે. વ્રત ગ્રહણ કરતી વખતે અતિચારનું વર્જન પણ ગ્રહણ થઈ જાય છે. વ્રતની સુવિશુદ્ધ પાલના માટે નિરંતર ઊભયકાલ તેનું સ્મરણ કરવું જોઈએ તથા વ્રતપાલનના ગુણે, અત્રતપાલનના દે, મિથ્યાત્વ અને પ્રાણવધાદિના દારુણ વિપાકે આદિ નિરંતર ચિન્તવવા જોઈએ. વ્રતપાલનનો ઉપદેશ આપનાર શ્રી અરિહતદેવ અને સુસાધુજનોની નિરંતર ભક્તિ અને પર્ય પાસના કરવી જોઈએ તથા ઉત્તરોત્તર અધિક ગુણોની આત્માને પ્રાપ્તિ થાય, તે માટે રત્નત્રયીને વિષે સતત ઉદ્યમ કરે
