________________
પ્રકાશમાં જ આવા ઉકેલેને સાધાર બનાવવા પ્રયત્ન કર્યો છે અને દરેક બાબતના વિચાર અને નિર્ણયમાં કાળજીપૂર્વક પગલું ભર્યું છે.
જેમણે મને નિબંધ લખવામાં પ્રોત્સાહિત કર્યો એ બાંઠિયાજી સાહેબ તથા મુનિ શ્રી વલ્લભદત્તવિજયજીને હું ખૂબ ઋણી છું. સાથે શ્રી રવજી દેવપાળ સંપાદિત આચારાંગનો આધાર લેવા માટે એના પ્રકાશકોને હું આભાર માનું છું. આ નિબંધમાં આપેલા સૂત્રોના ક્રમાંક તથા એવા પાઠેના અનુવાદ એ આચારાંગ પ્રમાણે જ લેવામાં આવ્યા છે. તથા “નિશીથ એક અધ્યયન'નો આધાર મેળવવા માટે શ્રી દલસુખભાઈ માલવણિયાને પણ હું આભારી છું.
આ સંશોધન અંગે ઊંડા ઊતરતાં મેં મારા સાનંદાશ્ચર્ય વચ્ચે જોયું કે આની પાછળ તે જૈનધર્મનો અત્યંત તેજસ્વી અને ગૌરવભર્યો ઈતિહાસ છુપાયેલો છે, છતાં આવો ઈતિહાસ આજ સુધી કેમ અંધારામાં રહ્યો હશે એનું જ મને આશ્ચર્ય થાય છે. એથી આશા રાખું છું કે માંસાહારના પ્રશ્નને ગૌણ ગણું જૈનધર્મના આવા ગૌરવપ્રદ ઈતિહાસને બહાર લાવવાના આ કાર્યને સહુને સહકાર મળી રહેશે.
આ નિબંધનો હેતુ ચર્ચા–પ્રતિચર્ચા જગાડવાને નથી, પણ મૂળ રહસ્ય શું હતું એ જાણું સ્થિર કરવામાં ઉપયોગી થઈ શકાય એ જ છે. બાકી, એ ખામી વિનાનો છે એ મારે દાવો નથી; મેં તો ફક્ત દિશાસૂચન જ કર્યું છે. જેને નિબંધવાચનમાં રસ ન આવે તેઓ પ્રકરણ ૬-૭–૧૦–૧૬-૧૭–૧૮ અને ૧૯ વાંચશે તે પણ તેઓ મારું મૂળભૂત દષ્ટિબિંદુ સમજી શકશે.
આ કાર્યમાં જે મહાનુભાવોએ મને આર્થિક કે સાહિત્યિક સહાય આપી છે એમનો અહેસાન હું ભૂલી ન શકે. અને છેલ્લે પ્રકાશન વ્યવસ્થા અંગે મારી ચિંતાને પિતાની માની બધી જ જવાબદારી વિશુદ્ધ સ્નેહભાવે વહન કરનાર શ્રી રતિલાલ દીપચંદ દેસાઈનો ગાઢ સ્નેહને કારણે આભાર માનતાં સંકોચ અનુભવું છું.
આ અંગે ચંદ્રિકા પ્રિન્ટરીને પણ હું આભાર માનું છું. માંડલ તા. ૧-૩-૬૭
શાહ રતિલાલ મફાભાઈ
