________________
[1] સંસ્કૃતનું ગુજરાતી - 1. પ્રારંભ કરવાને ઈચ્છાયેલ ગ્રન્થની નિર્વિજ્ઞ સમાપ્તિ માટે ગ્રન્થકાર
ઈષ્ટ દેવતાની સ્તવના કરે છે. 2. બધાં જીવો જીવવાને ઈચ્છતા હતા, જીવવાને ઈચ્છે છે અને જીવવાને
ઈચ્છશે. આથી કોઈ પણ જીવને મારવો ન જોઈએ. આ પ્રમાણે ભગવાને
કીધેલ વાતને સાંભળી અમે કોઈને પણ મારવાની ઈચ્છા નથી કરતા. 3. જો શીધ્રતયા ભવસાગરને તરવાની ઈચ્છા હોય તો ધર્મનું આચરવાની
ઈચ્છા પણ હોય જ. 4. પશુ કરતા પણ પશુ એવો હું ક્યાં ? અને વીતરાગ પરમાત્માની
સ્તવના ક્યાં ? આવું હોવાને લીધે ખરેખર બે પગ દ્વારા મોટા
જંગલને પાર પામવાની ઈચ્છાવાળા પાંગળા જેવો હું છું. 5. આ ધન સાર્થવાહ વસન્તપુર જશે, જે કોઈ પણ ત્યાં જવાને ઈચ્છતા
હોય તે આની સાથે ચાલો ! 6. આચાર્ય ભગવંત બોલ્યા - ભવદત્ત ! આ જુવાન કોણ આવેલો છે?
ભવદત્ત મુનિ બોલ્યા - ભગવંત ! દીક્ષા લેવાની ઈચ્છાવાળો આ
મારો નાનો ભાઈ છે. 7. ખરેખર ક્રિયા વિનાનું એકલું જ્ઞાન નિરર્થક છે. રસ્તાને જાણનાર
વ્યક્તિ પણ ગતિ વિના = ચાલ્યા વિના ઈચ્છિત નગરને મેળવતો
નથી. [ઈચ્છિત નગરે પહોંચતો નથી જ.] 8. સંતોષરૂપી ઐશ્વર્યને મેળવવાની ઈચ્છાવાળી વ્યક્તિઓની મતિ
રાજ્યમાં રમતી નથી. 9. દેવેન્દ્રો અને રાજાઓ તીર્થકર ભગવાનને કાયમ સેવવાને ઈચ્છે છે. [2] ગુજરાતીનું સંસ્કૃત :
1. માનીતુલ્હાય વિનિગો: ગુરઃ વિનયી શિષ્ય: નશ્રાદા 2. કામ: રવનું સ્ત્રીશત્રે તનિશ્વિતં વિશ્વ નિમીષ: ગતિ ! 3. વસ્ત્રતિષ્ણુ: / વસ્ત્રમાહિત્યુ: બ્રહ્મ": પ્રમુવીર નિઋષી નરમ | 4. તીક્ષાં નિવૃક્ષ: રીના સ્વપુત્રાય રાવ્યું હતી ! 5. વુમુક્ષુ: વાત: કૃશ રોહિતિ / 6. ધનીવાન ૩દ્વિધS: પ્રભુ: પતસ્યાં પૃથ્યાં વિનદાર સરલ સંસ્કૃતમ્ - ૩ ૦ ૧૩૬ ૦.
ઉપાઠ-૨/૨98
