________________
છે, તેથી બીજા પ્રકરણમાં તેમનાં જીવનને કંઈક વિસ્તારથી પરિચય આપવામાં આવ્યા છે અને ગર્ભપહરણ, જન્મભૂમિ, સિદ્ધાર્થ રાજાને દરો વગેરે સંબંધી જે ખોટા ખ્યાલે પ્રવર્તી રહ્યા છે, તેનું સુંદર નિરાકરણ કરવામાં આવ્યું છે.
ત્રીજા પ્રકરણમાં વિશ્વની વ્યવસ્થા સંબંધી સયુક્તિક, ધર્માસ્તિકાય, અધર્માસ્તિકાય, આકાશ, કાલ, પુદ્ગલ અને જીવ એ છ દ્રવ્યો વડે તેનું સ્વયંસંચાલન કેવી રીતે થાય છે તે બરાબર સમજાવ્યું છે. ઉપરાંત ઈશ્વરને વિશ્વને-સૃષ્ટિને કર્તા માનવા જતાં કેવા દોષ ઉત્પન્ન થાય છે, તેનું સ્પષ્ટ દર્શન કરાવ્યું છે અને ઈશ્વર શબ્દથી જેને શું સમજે છે, તેને પણ સ્પષ્ટ ખ્યાલ આપ્યો છે. , ચોથા પ્રકરણમાં વસ્તુતત્વને વિચાર કરવાની જેનરીતિને પરિચય આપવામાં આવ્યું છે કે જેને અનેકાંતવાદ, અપેક્ષાવાદ કે સ્યાદ્વાદ કહે છે. આ વસ્તુ લેખકે પિતાની અને ખી ઢબે સુંદર રીતે રજૂ કરી છે અને ઉદાહરણ વડે પુષ્ટ કરતાં સમસ્ત વિવેચન રસભર્યું બન્યું છે.
!' પાંચમા પ્રકરણમાં જૈન ધર્મે માનેલાં નવ તત્વને ટૂંક પણું સચેટ પરિચય આપવામાં આવ્યો છે, તેથી જીવ, અજીવનું સ્વરૂપ. સમજાય છે, પુણ્ય–પાપને ખ્યાલ આવે છે, આસ્રવ અને બંધની તરતમતા સમજાય છે, સંવર (સયંમ) અને નિર્જરા (તપ)નું મહત્વ સ્પષ્ટ થાય છે તથા મોક્ષ એ જ છેવટનું ધ્યેય હોઈ શકે એ વસ્તુ બરાબર સમજાય છે.
- ત્યાર પછી છઠ્ઠા પ્રકરણમાં મિથ્યાત્વને અને સાતમા પ્રકરણ માં સમ્યકત્વને પરિચય આપવામાં આવ્યો છે કે જે આધ્યાત્મિક વિકાસનાં ક્ષેત્રમાં અંધકાર અને પ્રકાશને ભાગ ભજવે છે. “
આઠમા પ્રકરણમાં ધર્માચરણનું મહત્વ પ્રકાશવામાં આવ્યું છે અને તે ઉત્તમ, મધ્યમ તથા જધન્ય રીતે આચરવા માટે કઈ
