________________
૪
આરાધનાના માર્ગ
તાડન, તન, રોગ, શાક, જરા, વ્યાધિ, મૃત્યુ આદિ શિક્ષાઓના ભાગ થવુ પડે છે.
તે જ ગચ્છ ( મુનિના સમુદાય ) શ્રી જિનપ્રવચનમાં પૂજનીય છે, કે જે ગચ્છ શ્રી જિનાજ્ઞાનું આ મહત્ત્વ સમજતા હોય અને પ્રાણાંતે પણ તેનુ ઉલ્લંઘન ન કરતા હાય.
શ્રી જિનાજ્ઞા, એ શ્રી જિનાગમના પર્યાય છે. અર્થાત્ શ્રી જિનાગમના એક પણ વચનનું ઉલ્લંધન કરનાર ન હાય તે ગચ્છ જ ગચ્છ છે.
શ્રી તી કરાને પણ પૂજ્ય જે સંઘ છે, તે સમજવા અને જે આજ્ઞાસહિત હોય તે સંઘ માનનારો તથા સમ્યગ્દર્શન અને સમ્યાત્રથી અલંકૃત જ હોય.
આજ્ઞાસહિત સમ્યગજ્ઞાનને પ્રધાન
એ રીતે રત્નત્રયીના પરમ ઉપાસક હેાય તે સઘ જ છે. તે
સિવાયના સમુદાય માટો પણ હાય, તે પણ સંઘ નથી. શ્રી જિનાજ્ઞાનું મહત્ત્વ ઘણું મોટુ છે. ભગવાન શ્રી હરિભદ્ર– સૂરિજી આદિ સૂરિપુર દરાને પણ કહેવુ પડ્યું છે કે,——
6
कत्थ अम्हारिसा पाणी, दूसमादोससिआ । મૈં ! ગળાદા ! દં કુંતા, ન હુંતો ખરૂ નિશાપમો //
ષમકાળના દોષથી દૂષિત અમારા જેવાં પ્રાણીએ કયાં ? હા! ખેદની વાત છે કે, જો શ્રી જિનાગમ વિદ્યમાન ન હેાત, તેા અનાથ
·
એવા અમારું શું થાત ? અર્થાત્ ત્રિલોકનાથ શ્રી તીર્થંકર દેવરૂપી નાથના અભાવમાં શ્રી જિનાગમના સદ્ભાવ ન હેાત, તા અનાથ એવા અમારા બૂરા હાલ થાત. આ પંચમકાળમાં શ્રી જિનાગમરૂપી નાથથી જ અમે સનાથ છીએ.
ભગવાન શ્રી હરિભદ્રસૂરિજી આદિ સૂરિપુંગવાને પણ શ્રી જિનાજ્ઞાનુ પ્રતિપાદન કરનાર શ્રી જિનાગમના જ એક આધાર હતા અને પંચમકાળમાં એ આધારને પામવાથી જ પાતે પોતાની જાતને
