________________
-આરાધકના ગુણ
અનુષ્ઠાનેના સાચા આરાધકે આજે પણ તત્ત્વજ્ઞ–જગતના દિલને આકષી રહેલ છે.
અફસની વાત એટલી જ છે કે, જડવાદના વિષમ પ્રચારથી આજની દુનિયામાં તત્ત્વજ્ઞ અને વિચારક મનુષ્યની સંખ્યા ખૂબ અલ્પ બની ગઈ છે. ઘણી મોટી સંખ્યાના મનુષ્ય સયાસત્ય અને સારા-- સારને વિવેક કરવાની શકિતથી વિમુખ બનતા જાય છે. આવાં કારણોસર અમેઘ સામર્થ્યને ધરાવનાર આરાધનાને માર્ગ અને તેના આરાધકે. વિદ્યમાન હોવા છતાં, તે જગજાહેર બની શકતા નથી.
આરાધકમાં જરૂરી ગુણ :
આરાધ
તેમ છતાં, આરાધક આત્મામાં જે ગુણ હેવા જરૂરી છે, તેને પ્રાપ્ત કરવાના પ્રયત્ન કરવામાં આવે, તે તે આરાધકો આજના વિષમ વાતાવરણમાં પણ શ્રી જૈનશાસનની ભારે પ્રભાવના કરી શકે તેમ છે.
બધા ગુણમાં “મુફત્યષ” એ સૌથી પહેલે અને જરૂરી ગુણ છે. કારણ કે એ એક ગુણની હાજરી વિના બીજો એક પણ સાચે ગુણ આવી શકતો નથી.
જેમ તપ અને સદાચારનો પ્રેમ, મુક્તિના અદ્રષમાંથી જન્મે છે, તેમ આરાધક આત્મામાં જરૂરી હૈયે, ઔદાર્ય, ગાંભીર્ય, ઔચિત્ય, દાક્ષિણ્ય, વિવેક, કૃતજ્ઞતા, પાપજુગુપ્સા, પરોપકારપરાયણતા આદિ ગુણે પણ એ ગુણમાંથી આપોઆપ જમે છે. આરાધક આત્મામાં આ સઘળા. ગુણોની એકીસાથે જરૂર પડે છે. એમાંથી એક પણ ગુણની કચાશ. એના આરાધકપણામાં ખામી લાવે છે.
આથી કેઈએ એમ માની લેવાની જરૂર નથી કે, “આટલા બધા ગુણો આત્મામાં એકસાથે શી રીતે આવે ? અને આવતા હોય તે એ બધા ગુણે પ્રત્યેક આરાધકમાં કયાં જોવા મળે છે ? માટે એ વાત અશક્ય છે.
