________________
૨૬૬
શ્રી જિનભક્તિ-કલ્પતરુ
કરે છે, અંત:કરણની તમામ વૃત્તિઓને નિળ-પવિત્ર બનાવે છે.
(૨) એકાહારી—તી યાત્રા કરનારે ઓછામાં ઓછુ એકાસણાનું તપ કરવું જોઈએ. વધારે સ્પષ્ટ કહીએ તે ત્રણુ વખત ચા, બે વખત ભાજન, વળી જે આવ્યુ તે મેઢામાં નાખવુ, એ તીર્થ યાત્રાનુ લક્ષણ નથી. તેમાં તે આહારત્યાગની ભાવનાએ જ રહેવાનું છે અને દેહના નિર્વાઠુ કરવા પૂરતા જ જરૂરી આહાર ગ્રહણ કરવાના છે. જ્યાં એકાસણું કરવાનું હોય, ત્યાં રાત્રિભાજનને! ત્યાગ આપોઆપ થાય છે. પરંતુ જે ઉપાસકો એકાસણુ કરી ન શકે તેમણે સૂર્યાસ્ત પહેલાં પ્રાતઃકાળ સુધી ચારે પ્રકારના આહારનું પચ્ચક્ખાણ જરૂર ઉચ્ચરી લેવુ' જોઈ એ.
અહીં એ પણ સૂચના કરવી ચેાગ્ય છે કે ઉપાસકે સામાન્ય રીતે સ અભક્ષ્યના સર્વાંદા ત્યાગ કરવાના છે, છતાં કોઈ કારણેાસર તેમ ખની શકયું ન હેાય તે તી યાત્રામાં તે તેણે અવશ્ય અભક્ષ્યનો ત્યાગ કરવો જોઈ એ.
(૩) દર્શનધારી—તીર્થયાત્રા કરનારે સુદેત્ર, સુગુરુ અને સુધર્મ પરની શ્રદ્ધારૂપ સમ્યક્ત્વને દૃઢતાથી ધારણ કરવુ જોઈએ. જેને સુદેવ પર શ્રદ્ધા નથી, તે શ્રી જિનેશ્વરદેવની અનન્ય મને ભક્તિ, આરાધના કે ઉપાસના શી રીતે કરી શકવાના ? વળી સુગુરુ અને સુધર્મ પર શ્રદ્ધા
