________________
સૂરિ પરિચય
૨૯
કરાવ્યાં, એને ઉલ્લેખ એક પ્રાચીન પત્રમાં આ પ્રમાણે છે :~
स्वस्ति श्री : || श्री पूज्यजीनउ कागल हिवणांइज आव्यउ, कागल श्रीसंघ भणी आव्यउ । वाच्यां समाचार जाण्या । तत्र लिख्या जे पदस्थापना विधि लिखी मूकीज्यो । तप विगरि ॥ श्रीपूज्य श्रीजिनचन्द्रसूरि भणी भाद्रवामाहे जेसलमेरुरई घणी सूरिमंत्र दिवराव्यउ । पछइ तप उपाध्याय श्रीपुण्यसागरजी पासे वह्या, ए वात वडां पासे सांभळी छइ । परं हिवणां तत्र देशमiहे रहतां भला नही छइ । हिवणांईज राजनगरथी राजा पास ब्राह्मण १ सांवलदासरउ मूकिउ लहणा लेवा भणी आयो छइ, तियई कहिउ - 'सालदासई अहम्मदावादरा भट्टारिकिया श्रावक तेडिनई कौ- गच्छ भेलो करउ' सु गच्छ भेलउ करिस्य । आ बात थे पण सांभलि हुस्यई, अत्र लिखी नहीं सु कम ? ईस्या बातां भल्यां नहीं तुरत विनति करिस्यई । चउभास उतरी पछई जोरावरी करी तुहांनई राख्या तर कुण आडौ आवस्यई ? | ते भइया पिण तत्र आवी विरूप कीधउ तर किम थास्यई । विचार पहिलउ कीजइ तउ भला छई । मारवाडी मांहें कोई एक श्रावक पदठवणा कराविवावालउ मिलाईज करिस्वई । चउमासमाहे नही बोलई । चडमास उत्तरी तुरत विरूप करिस्यई । थारा भाग्य छई भला थास्यई, पर अम्हानई घणा मामला पडया छई । म्हे वहां छां । तथा सूरिमंत्र कियइ पालि तत्र लेस्या ? अस्वकीय भट्टारक आचार्य, इ पालइ आपांनइ लेतां भलउ नहीं, बीजउ कुण देस्यइ ? ते पण समाचार देज्यो । विधि लिखतां वेला कांइ नहीं लागती ।
विधिप्रपामहे विधि वातरूप लिखी छर, डौढ पत्र छइ, पं. हर्षसाम योग्यम् । पण्डित होज्यो । जब जोरावरि मांडर त ठाणा २२ श्री पूज्यां भणो चलाइ देख्यो । पछइ थे चालिज्यो । रखे ढीला थाउं । इतरा सीम आवज्यो । तथा थे